Niedobór magnezu u pacjentów leczonych inhibitorami pompy protonowej

Hipomagnezemia i związana z nią hipokalcemia i niedoczynność przytarczyc są coraz częściej opisywane w literaturze medycznej u pacjentów długotrwale leczonych inhibitorami pompy protonowej. Leki te mogą hamować aktywne wchłanianie magnezu; wykazują to najnowsze badania doświadczalne.

magnez krystalicznyGdL400

Od 2006 r. opisano około 40 przypadków hipomagnezemii wywołanej omeprazolem. W marcu 2011 roku Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) wydała oświadczenie informujące, że hipomagnezemia może być objawem ubocznym długotrwałego leczenia ompprazolem. The Australian Therapeutic Goods Administration wydała podobny komunikat w czerwcu 2011 roku – w Australii na 66 102 osób stosujących inhibitory pompy protonowej u około 1,0% stwierdzono hipomagnezemię. Średni wiek pacjentów zażywających IPP wynosił 64,4 lata. Najczęściej obniżony poziom potasu obserwowano u pacjentów stosujących pantoprazol, najrzadziej u pacjentów leczonych esomeprazolem. Hipomagnezemia częściej występowała u mężczyzn niż u kobiet. Średni czas stosowania IPP przez pacjentów, u których wystąpiła hipomagnezemia, wynosił 5,5 lat. Prawdopodobny mechanizm hipomagnezemii związany jest z mutacją kanałów czynnościowych w błonie komórkowej. Przerwanie stosowania IPP powoduje szybki powrót prawidłowego stężenia magnezu w surowicy, zwykle w ciągu 4 dni. Jednak hipomagnezemia szybko pojawiała się przy ponownym zastosowaniu terapii IPP. (K.K.)

magnez zrodla pokarmoweGdL400

Źródło: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4527261/

Źródła ilustracji:
https://en.wikipedia.org/wiki/Magnesium#/media/File:CSIRO_ScienceImage_2893_Crystalised_magnesium.jpg
https://en.wikipedia.org/wiki/Magnesium#/media/File:FoodSourcesOfMagnesium.jpg