Zaburzenia połykania u dzieci

Krystyna Knypl

Połykanie odbywa się w trzech fazach: ustnej, gardłowej i przełykowej. Dysfagia w pierwszych dwóch fazach jest w 80% wynikiem zaburzeń nerwowo-mięśniowych, pozostałe 20% to przyczyny zależne od miejscowych zaburzeń strukturalnych, przeciwnie do dysfagii przełykowej, gdzie w 85% upośledzenie połykania wiąże się z zaburzeniami strukturalnymi, a jedynie w 15% z motorycznymi. Na łamach „Journal of Pediatric Surgery” ukazał się w 2015 roku artykuł The evaluation of deglutition with videofluoroscopy after repair of esophageal atresia and/or tracheoesophageal fistula S.Yalcin i wsp. Przedstawiono w nim wyniki retrospektywnej oceny zaburzenia połykania za pomocą wideofluoroskopii u 23 dzieci z atrezją przełyku o średnim wieku 4 lat.

W 81,3% dzieci miały atrezję przełyku typu C, a w 71,8% także inne wady towarzyszące. U większości dzieci wykonano zespolenie odcinków przełyku zaraz po urodzeniu (81,3%). W 18,7 % zespolenie odbyło się w późniejszym etapie. Zwężenie pooperacyjne stwierdzono u 12 dzieci, a nieszczelność zespolenia u 2 dzieci. Nawracające zapalenie płuc wystąpiło u 13 dzieci, a przetoka przełykowo-tchawicza w 2 przypadkach. GERD wymagający farmakoterapii był u 11 dzieci.

Wskaźnik dysfagii wynosił średnio 3,5 (minimum 0, maksimum 27). Faza ustana była prawidłowa u 90,6% dzieci, faza gardłowa była prawidłowa u 71,8% dzieci. Faza przełykowa była nieprawidłowa u większości dzieci. Większość zaburzeń fazy przełykowej miała charakter umiarkowany lub ciężki, tylko u 2 dzieci były one łagodne. Jedynie w dwóch przypadkach nie było zaburzeń fazy przełykowej. 

Źródło: http://www.jpedsurg.org/article/S0022-3468(15)00401-7/abstract

http://www.czytelniamedyczna.pl/1410,zaburzenia-polykania-w-praktyce-lekarskiej.html

GdL 10_2016