Dzieci niepełnosprawne intelektualnie – rady dla rodziców...

... wg American Psychiatric Association

Niepełnosprawność intelektualna dotyka około 1% populacji, przy czym u około 85% osób nią dotkniętych występuje w postaci lekkiej. Jest definiowana jako upośledzenie adaptacyjnego funkcjonowania w trzech obszarach:

koncepcyjnym – język, czytanie, pisanie, matematyka, rozumowanie, wiedza, pamięć

społecznym – empatia, osądy społeczne, umiejętności komunikacji interpersonalnej, umiejętność stosowania zasad oraz na nawiązywanie i utrzymanie przyjaźni

praktycznym – zarządzanie sobą w takich dziedzinach jak higiena osobista, praca, obowiązki, zarządzania pieniędzmi, rekreacja i organizacja zadań związanych ze szkołą lub pracą.

Diagnozowanie niepełnosprawności intelektualnej prowadzone jest na podstawie badania klinicznego oraz testów inteligencji IQ (więcej http://pl.wikipedia.org/wiki/Test_inteligencji). Testy nie w pełni odzwierciedlają możliwości intelektualne osoby badanej i ich wyników nie należy przyjmować bezkrytycznie. Wskaźnik IQ na poziomie 70-75 może wskazywać na znaczące ograniczenie intelektualne, ale podkreśla się, że powinien być uwzględniany łącznie ze stanem klinicznym pacjenta. Poza wystandaryzowanymi pomiarami sprawności intelektualnej ważna jest indywidualna ocena oraz wywiad od członków rodziny, nauczycieli i opiekunów na temat tego, jak dziecko daje sobie radę.

Przyczyny niepełnosprawności mogą być różne – schorzenia genetyczne (zespół Downa, zespół łamliwego chromosomu X), konsekwencje przebytego zapalenia opon mózgowych, urazów doznanych w dzieciństwie, zmian wrodzonych dotyczących mózgu, efekty czynników środowiskowych (alkohol, papierosy, narkotyki), infekcji przebytych w czasie ciąży.

Niepełnosprawność intelektualna jest zwykle problemem ciągnącym się przez całe życie pacjenta. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie postępowanie może umożliwić osobie dotkniętej niepełnosprawnością lepszy rozwój. Podkreślana jest rola specjalistycznej edukacji, specjalnych programów rozwoju i opieki na dzieckiem, wsparcia rodziny. Rodzicom dziecka z niepełnosprawnością intelektualną radzi się, aby pogłębili wiedzę na temat rodzaju niepełnosprawności dziecka, nawiązali kontakt z innymi rodzicami, byli cierpliwi, mieli świadomość, że ich dziecko uczy się wolniej niż rówieśnicy, aby rozwijali w dziecku zaradność i samodzielność oraz aby rozpoznali lokalne możliwości dla aktywności socjalnych, rekreacyjnych i sportowych. (K.K.)

Źródło: http://www.psychiatry.org/mental–health/intellectual–disability–health/intellectual–disability

GdL 2_2015