Hipoglikemia a zaburzenia funkcji poznawczych

Najczęstszą przyczyną zaburzenia funkcji poznawczych są zmiany naczyniowe w obrębie krążenia mózgowego oraz zmiany neurodegeneracyjne. Niekiedy także drobne, powtarzające się urazy głowy mogą prowadzić do zaburzenia funkcji poznawczych. Dotychczasowe badania epidemiologiczne sugerowały, że ciężkie stany hipoglikemiczne mogą sprzyjać rozwojowi zaburzeń funkcji poznawczych w wieku średnim i starszym.

Zagadnienie wpływu hipoglikemii na funkcje poznawcze przedstawiono w artykule Hypoglycemia and Incident Cognitive Dysfunction: A Post Hoc Analysis From the ORIGIN Trial autorstwa T. Cukierman-Yaffe i wsp. Opisana grupa pacjentów uczestnniczyła w badaniu klinicznym ORIGIN (Outcome Reduction with Initial Glargine Intervention Trial). Zaburzenia funkcji poznawczych oceniano za pomocą testu MMSE (ang. Mini-Mental State Examination). Ten przesiewowy test pozwala na ocenę następujących funkcji: orientacja w czasie i miejscu, zapamiętywanie, uwaga i liczenie, przypominanie, funkcje językowe, powtarzanie (pacjent jest proszony o powtórzenie zdania), wykonywanie złożonych poleceń podanych ustnie lub na piśmie oraz zdolności wzrokowo-przestrzenne. Maksymalny wynik do uzyskania to 30 punktów. Za prawidłowy wynik uznaje się 27-30 punktów; wynik 24-26 punktów wskazuje na zaburzenia poznawcze bez otępienia; 19-23 punktów wskazuje na otępienie lekkiego stopnia; 11-18 punktów na otępienie średniego stopnia, a 0-10 punktów na otępienie głębokie. W badaniu nie stwierdzono wzrostu ryzyka wystąpienia zaburzeń poznawczych u osób z epizodami hipoglikemii w wywiadzie. Dane te są zgodne z obserwacjami, że w rozwoju otępienia najważniejszą rolę odgrywają stany zaburzeń krążenia mózgowego, a zwłaszcza nadciśnienie tętnicze. (K.K.)

Źródło: http://care.diabetesjournals.org/content/42/1/142

GdL 2_2019