Molestowanie seksualne w amerykańskiej kardiologii interwencyjnej

Ledwo przeminęły Walentynki, a tu taki news! Dr Estefania Oliveros, rezydentka kardiologii z Rush University Medical Center in Chicago pisze na internetowej stronie American College of Cardiology o molestowaniu seksualnym. Wspominając klimatyczne Chicago, Wasz sprawozdawca prasowy oddał się lekturze doniesienia.

Dr Estefania Oliveros pisze:

Według Światowej Organizacji Zdrowia przemoc seksualna dotyka jedną trzecią wszystkich kobiet na świecie. „Me Too” to międzynarodowy ruch przeciwko molestowaniu seksualnemu i napaściom, który stał się gorącym tematem w mediach społecznościowych, telewizji, a nawet podczas ACC Annual Scientific Sessions (ACC.18) w Orlando na Florydzie. W 2006 roku Tarana Burke stworzyła zwrot „Me Too”, aby wzmocnić pozycję kobiet poprzez empatię. W październiku 2017 roku #MeToo rozprzestrzeniło się jako hasztag służący do podnoszenia świadomości i został spopularyzowany przez znane osobistości. Obecnie jest to ruch międzynarodowy obejmujący zarówno mężczyzn, jak i kobiety w każdym wieku i każdej rasy.

Molestowanie seksualne i mizoginia wobec kobiet w medycynie były analizowane przez długi czas. Badanie z 1995 r. wykazało, że 52% wszystkich kobiet pracujących w medycynie akademickiej było molestowanych seksualnie.

Ankieta przeprowadzona w 2016 r. wykazała, że ​​spośród wykładowców amerykańskich akademii medycznych około 30% kobiet i tylko 4% mężczyzn zgłosiło molestowanie seksualne. Tak niskie wskaźniki zgłaszalności wynikają z tego, iż osoby, które skarżą się na molestowanie, często doznają negatywnych konsekwencji na ścieżce kariery.

Inne dane (https://www.healthimaging.com/topics/practice-management/reshma-jagsi-radiologys-expert-sexual-harassment-women-medicine) wskazywały, że 60% praktykantów i studentów doświadczyło nękania lub dyskryminacji podczas szkolenia, ale większość z nich unikała zgłaszania jakichkolwiek incydentów, ponieważ bali się konsekwencji.

Jaka jest rola mężczyzn w ruchu #MeeToo? Przede wszystkim mężczyźni mogą być także ofiarami molestowania seksualnego. Mogą również stanowić głos w dyskusji i uczestniczyć w zbiorowym wysiłku na rzecz poprawy sytuacji. Wielu moich mentorów nie milczy, lecz nagłaśnia sprawę – kontynuuje dr Estefania Oliveros. – Musimy tworzyć środowisko pracy, w którym obie płcie czują się swobodnie i nie ma w nim nękania. Zachęcamy do opowiadania o swoich przeżyciach związanych z molestowaniem seksualnym w miejscu pracy, ponieważ razem jesteśmy silniejsi i możemy dokonać zmiany, której potrzebuje nasze środowisko.

Jeżeli nie ty jesteś ofiarą molestowania, może nią być ktoś, kto siedzi obok ciebie. Mówienie jest więc obowiązkiem publicznym i może pomóc powstrzymać sprawcę oraz uchronić przed molestowaniem wiele osób.

W konkluzji dr Estefania Oliveros mówi: I want to speak about this issue because while I have not been a victim, I want to be an advocate and you should too.

Krystyna Knypl

Literatura

  1. After defining the scope of sexual harassment in medicine, a physician says sharing stories and a national reckoning offer hope for progress. https://ihpi.umich.edu/news/women-medicine-say-metoo-report-%E2%80%98appalling%E2%80%99-experiences
  2. Reshma Jagsi: Radiology’s expert on sexual harassment of women in medicine. https://www.healthimaging.com/topics/practice-management/reshma-jagsi-radiologys-expert-sexual-harassment-women-medicine
  3. John Launer: Sexual harassment of women in medicine: a problem for men to address. https://pmj.bmj.com/content/94/1108/129

GdL 3_2019