Wspominając profesora Henryka Chlebusa

prof Henryk Chlebus na lekarskim szlaku400

Pisanie wspomnień jest miłym przywilejem wieku dojrzałego

Krystyna Knypl

Tym razem wracam do początków mojej drogi zawodowej, na której miałam zaszczyt spotkać profesora Henryka Chlebusa. Był on życzliwym i oddanym opiekunem młodych lekarzy rozpoczynających swoją karierę na ścieżkach zawodowych i naukowych.

Współpracowałam z profesorem Henrykiem Chlebusem w latach 70. Towarzyszył mi jako opiekun podczas egzaminu specjalizacyjnego z chorób wewnętrznych I stopnia, który zdawałam w Szpitalu Bielańskim. Razem ze mną tego samego dnia egzamin zdawała dr Martyna Wierzbicka, która w dalszym latach specjalizowała się w pulmonologii, oraz dr Krzysztof Dziubiński, który potem specjalizował się w chorobach zakaźnych. Po pomyślnie zdanym egzaminie zaprosiliśmy profesora Henryka Chlebusa na obiad do restauracji Bazyliszek na warszawskim Starym Mieście.

bazyliszek400

Profesor był także przewodniczącym komisji egzaminacyjnej, przed którą zdawałam egzamin specjalizacyjny II stopnia z chorób wewnętrznych. Zachowuję we wdzięcznej pamięci jego przyjazne pytania naprowadzające mnie na tory właściwej odpowiedzi w niełatwym pytaniu: Jakie wdrożę postępowanie w przypadku epidemii żółtaczki w szpitalu powiatowym, w którym jestem ordynatorem oddziału chorób wewnętrznych. W latach 70. problem wirusowego zapalenia wątroby typu B faktycznie miał wymiar epidemiczny, czego innym dowodem były oddziały tzw. żółtaczkowe – na jednym z nich odrabiałam staż w Szpitalu Zakaźnym przy ul. Wolskiej w Warszawie.

Profesor był także opiekunem studenckiego koła naukowego przy II Klinice Chorób Wewnętrznych Akademii Medycznej w Warszawie. Koło powstało w roku akademickim 1965/66.

Profesor Henryk Chlebus był promotorem prac doktorskich kilkorga moich kolegów. Gdy otrzymał profesorską nominację w Belwederze, na uroczyste przyjęcie z tej okazji w jego domu byli zaproszeni także wszyscy doktoranci. Praca nad doktoratami wykonanymi pod jego kierunkiem charakteryzowała niezwykła dokładność i perfekcja zarówno w sprawach merytorycznych, jak i językowych. Miałam okazję korzystać z konsultacji profesora Henryka Chlebusa mojego doktoratu i dzięki wspomnianej skrupulatności wyłapano pewną istotną nieścisłość.

Zainteresowania naukowe profesora Henryka Chlebusa koncentrowały się wokół badań graficznych układu krążenia, zagadnień związanych z niewydolnością krążenia, zatorowości płucnej, zawału serca.

prof Chlebus praca400

Warto odnotować fakt, że w 1965 roku profesor był na stypendium naukowym przyznanym przez National Heart Institute, które realizował w Cardiovascular Division, Department of Medicine, University of Kentucky College of Medicine, Lexington, Kentucky, gdzie współpracował ze słynnym kardiologiem prof. Borysem Surawiczem, którego życiorys i koleje losu również zasługują na przypomnienie. Dzięki temu prof. Henryk Chlebus mógł przekazywać studentom najnowszą wiedzę z zakresu kardiologii.

Wyniki badań przeprowadzonych podczas pobytu na stypendium były publikowane w renomowanych czasopismach amerykańskich.

Wykaz prac naukowych, których profesor Henryk Chlebus był autorem lub współautorem: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/?term=Chlebus%20H%5BAuthor%5D&cauthor=true&cauthor_uid=5332793.

Wspominając przeszłość oraz ludzi spotkanych na naszej drodze zawodowej i życiowej, ocalamy ich osiągnięcia od zapomnienia.

Krystyna Knypl
internista hipertensjolog


inMemoriamSurawicz image communications 2015 05 20 Vilnius university logo300Borys Surawicz (1917-2015)

urodził się w Moskwie (https://prabook.com/web/borys.surawicz/788031), jego rodzicami byli Matyda Sołoweczyk i Józef Surawicz. Studia lekarskie ukończył na Uniwersytecie im Stefana Batorego w Wilnie w 1939 roku, uczelni o wybitnych tradycjach, której pierwszym rektorem był Piotr Skarga, pełniący także przez 24 lata funkcję nadwornego kaznodziei Króla Zygmunta III Wazy.

W czasie II wojny światowej Borys Surawicz trafił do niemieckiego koncentracyjnego obozu w Dachau (https://pl.wikipedia.org/wiki/Dachau_(KL)), gdzie był więziony przez rok (1944-1945).

Po wyzwoleniu pracował przez 6 lat w szpitalu dla wysiedleńców w Monachium oraz w obozie dla dzieci uchodźców z gruźlicą w Holmestrand w Norwegii (https://www.legacy.com/obituaries/nytimes/obituary.aspx?n=borys-surawicz&pid=175294327&fhid=9262).

Podczas pracy w szpitalu w Monachium opublikował na łamach „Acta Medica Scandinavica” doniesienie naukowe o zasadach rozpoznania przerostu prawej komory serca na podstawie badania ekg (https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.0954-6820.1950.tb10109.x).

Surawicz publ400

W 1951 roku wyemigrował wraz z żoną i 3-letnią córeczką do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował w różnych szpitalach, odbywając rezydenturę oraz uzyskując specjalizację z kardiologii oraz zdobywając kolejne stopnie naukowe. Od 1962 roku był profesorem medycyny, szkolił w kardiologii nie tylko studentów i lekarzy amerykańskich, ale także stypendystów z zagranicy, między innymi z takich krajów jak Argentyna, Inie, Japonia, Polska, Węgry.

Prof. Borys Surawicz był członkiem takich towarzystw naukowych jak American Medical Association, American College of Physicians, American Heart Association, Association University Cardiologists, American College Cardiology, American Physiological Society. W latach 1979-1980 był przewodniczącym American College of Cardiology.

doctors in fiction300

Jego żoną od 1946 roku była Frida G. Van Klaveren, z którą miał 4 dzieci.

Borys Surawicz interesował się przez całe życie muzyką i literaturą, w 2009 roku został współautorem książki Doctors in fiction.

Źródła ilustracji:

https://www.acc.org/latest-in-cardiology/articles/2015/05/20/15/54/in-memoriam-acc-past-president-borys-surawicz-md-macc

https://en.wikipedia.org/wiki/Vilnius_University#/media/File:Vilnius_university_logo.svg

https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.0954-6820.1950.tb10109.x

Na lekarskim szlaku wspomnień: ludzie, miejsca, fakty


GdL 2_2020