Wspominając prof. Małgorzatę Ciświcką-Sznajderman (1931-1988)

Ciswicka foto 2

Krystyna Knypl

W początkach mojej pracy lekarskiej miałam kilkutygodniowy staż w pracowni biochemicznej, podczas którego pracowałam nad wdrożeniem oznaczania stężenia ksylokainy we krwi. Ksylokaina była wówczas lekiem szeroko stosowanym w terapii komorowych zaburzeń rytmu serca. Po wypełnieniu obowiązków lekarskich na oddziale przechodziłam do pracowni biochemicznej. W razie problemów miałam zwracać się o pomoc do kierownika pracowni biochemicznej, którym była prof. Małgorzata Ciświcka-Sznajderman.

Pani profesor miała znakomite osiągnięcia naukowe, była autorką wielu doniesień z dziedziny gospodarki lipidowej, publikowała doniesienia naukowe w fachowej prasie anglojęzycznej już od roku 1958. Uczestniczyła między innymi w badaniu POLMONICA. W 1971 roku uzyskała habilitację na podstawie rozprawy Badania kliniczne i metaboliczne nad pierwotnymi hiperlipoproteidemiami. Wraz z Aleksandrem Michajlikiem napisała książkę Lipidy i lipoproteidy osocza, którą w 1979 roku wydał Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich. Inspirowała do zajmowania się lipidologią innych lekarzy, o czym wspomina prof. Barbara Cybulska.

Była promotorką prac doktorskich: dr Janusza Młyńskiego Badania nad gospodarką węglowodanową w pierwotnych hiperlipoproteidemiach (1979) oraz dr Jolanty Modlińskiej Wpływ leków hipotensyjnych (hydrochlorotiazyd, propranolol) na zaburzenia gospodarki lipidowej i węglowodanowej u chorych z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym (1983). 

Ciswickapracapoang660

Portret narysowała Katarzyna Kowalska

GdL 4_2021