Kongres European Society of Cardiology w Barcelonie (1999)
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: ROOT
- Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej
- Opublikowano: wtorek, 16.11.2021, 20:21
- Odsłony: 2086
Krystyna Knypl
Moja nowoczesna edukacja kardiologiczna, podobnie jak nadciśnieniowa, rozpoczęła się w 1999 roku. Na przełomie sierpnia i września wybrałam się na kongres European Society of Cardiology, który odbywał się w Barcelonie. Kongresy europejskie gromadzą sporąpubliczność sięgającą kilku tysięcy uczestników, tak że hotele w mieście są wyładowane po brzegi.
Miejsce obrad oraz po lewej uczestniczka (w zielonym kostiumie)
W rezultacie spaliśmy w miasteczku Sabadell, z którego można było dojeżdżać koleją podmiejską lub autobusem kongresowym do miejsca obrad. Autobus odjeżdżał za wcześnie, bo o 7.00 i trudno było zdążyć na śniadanie. W rezultacie jeździłam koleją i zmuszona byłam kupować bilety w samoobsługowych automatach na dworcu.
Autobus turystyczny w Barcelonie
Bilet na autobus turystyczny w Barcelonie
Hiszpanie mają imperialne przeświadczenie, że wszyscy mówią w ich języku. Lubią też zmuszać turystów do zgłębiania tajników języka hiszpańskiego na skonstruowanych przez siebie automatach, z instrukcjami obsługi wyłącznie w języku lokalnym, nie dając szansy na kontakt z żywym człowiekiem. A szkoda, bo inni wyciągnęli wnioski z faktu, że świat się zmienia. Na przykład najelegantszy hotel w Puerto Iguazu prowadzi infolinie telefoniczne do rezerwacji pokoi nie tylko po hiszpańsku, co jest oczywiste, nie tylko po angielsku, co jest zrozumiałe, ale i po... rosyjsku, co dowodzi, że Argentyńczycy wiedzą, gdzie stoją konfitury. Tymczasem Hiszpanie myślą, że konfitury stoją ciągle i wyłącznie na ich półce...
Rozkład jazdy na trasie Sabadel - Barcelona
Czas przejazdu pociągiem wg Google Maps 33 minuty
Wojując z automatami kupowałam bilet i dojeżdżałam w końcu do Barcelony. Pierwszego dnia, jeszcze wolnego od kongresowych zajęć, zwiedziłam la Rambla. Nie zrobiła wtedy na mnie szczególnego wrażenia. Ogólnie Barcelona dość mi się podobała, jednakże z powodu
obowiązków kongresowych nie zdążyłam zwiedzić miasta poza obejrzeniem go z okien autobusu turystycznego i krótką wizytą w Sagrada Familia.
Plac Sagrada Familia
Sagrada Familia
Najciekawsze doniesienie jakie usłyszałam na tym kongresie dotyczyło suplementów witaminowych diety i ich roli w profilaktyce schorzeń układu krążenia.
Zaprezentowano wyniki suplementowania diety witaminą E, która podawana w postaci tabletek nie miała szczególnego znaczenia w profilaktyce. Podano też informację, że 65% Amerykanów używa suplementów witaminowych. Jeden z dyskutantów, profesor Victor Herbert wygłosił słynne zdanie, komentowane szeroko w kuluarach: „Z pewnością wiemy tylko to, że Amerykanie wydalają najdroższy mocz świata”. Rozweseleniu kardiologów nie było końca. Profesor Herbert jest znany jako ekspert w zakresie żywienia i prezes American Society of Clinical Nutrition.
Notatki pilnej słuchaczki wykładu prof. V.Herberta
Jednak sprawa suplementów witaminowych ma się zupełnie inaczej, jeżeli dotyczy przeciętnego Amerykanina. Gdy szkoliłam się językowo w Thomaston, moja gospodyni pewnego niedzielnego popołudnia powiedziała: Krystyna, chodźmy do kuchni, pokażę Ci,
jakie witaminy biorę – i zaprezentowała mi kilkanaście różnych opakowań. Po czym zapytała: A ty jakie witaminy zażywasz? Na wiadomość, że nie biorę żadnych witamin, spojrzała na mnie z zaciekawieniem, a z jej oczu płynęło pytanie: Jakim cudem jeszcze
żyjesz, trzymasz się na nogach, a na dodatek przemierzyłaś pół świata?
Krystyna Knypl
GdL 11 / 2021
Link do moich wszystkich podróży zagranicznych