Kongres European Society of Hypertension w Göteborgu (2000)

Szczegóły: Nadrzędna kategoria: ROOT; Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej; Opublikowano: wtorek, 16.11.2021, 20:50; Odsłony: 2250

Krystyna Knypl

Kongresy ESH są organizowane w lata nieparzyste w Mediolanie, a w lata parzyste w innych miastach europejskich. Kolejny kongres ESH odbywał się w Goeteborgu. Lecieliśmy przez Helsinki i wydało mi się, że jest to spore lotnisko, a personel nadmiernie dociekliwy.
– Jest pani z grupą, a ile osób liczy grupa, z którą pani podróżuje? – zapytał mnie pogranicznik, który dobrze by się sprawdzał w zadawaniu pytań na granicy amerykańskiej. Nie znałam dokładnej odpowiedzi, nie liczyłam towarzyszy podróży, ale szczęśliwie nie zmniejszyło to mojej wiarygodności jako uczestniczki kongresu - wówczas jeszcze z kraju nie należącego do Unii Europejskiej. Mieszkaliśmy w hotelu Quality Panorama przy ulicy Eklandagatan 51-53, jedna noc 87 euro, zaletą była możliwość dojścia pieszo do centrum kongresowego.

identyfikato ESHgoeteborg2000 400

Moja badge'a

Centrum kongresowe okazało się bardzo nowoczesne, z wygodnymi fotelami, lśniące czystością.

Goeteborg adresy powitalne500

Otwarcie kongresu - słowa powitania od króla Szwecji Karola XVI Gustawa, rektora uniwersytetu w Goeteborgu oraz prezydenta International Society of Hypertension prof. A. Zanchettiego.

Goeteborg abstract book

Poza obradami na tematy już dziś nieco zdezaktualizowane warto wspomnieć wyprawę do restauracji Kungstoreget, w której podawano mikroskopijne dania, dosłownie dwa kęsy, a dań było kilka. Nietypowym pomysłem było serwowanie do każdego z dwóch kęsów kieliszka alkoholu, za każdym razem innego. Tak więc goście dostali po kieliszku wódki, wina, likieru, piwa, brandy, nalewki i jeszcze innych drinków. Rezultat był dla tych, co stawili czoło całej ofercie, zabójczy. Osobiście zrezygnowałam z picia alkoholu całkowicie i dzięki
temu trzymałam się przez cały wieczór i następny dzień w nienagannej formie.
Nie mniejszego hartu ducha wymagało wytrwanie w szwedzkiej operze na przedstawieniu musicalu Les Miserables, poprzedzonym bankietem. Już nie pamiętam, co było gorsze, ale wyszłam w połowie i przez całe miasto wędrowałam na piechotę dla ochłonięcia z mocnych przeżyć towarzyszących obcowaniu z operą szwedzką.
Chyba po godzinie dotarłam do hotelu.Tak więc doświadczyłam ciężkiego żywota w północnej krainie. Odwiedziłam jeszcze jakiś dom
towarowy z nieciekawą ofertą odzieżową i usiłowałam kupić pamiątki na lotnisku, ale większych sukcesów w tej sferze nie odniosłam.