Rozdział 20. Lunch w Le Grand Colbert
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: ROOT
- Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej
- Opublikowano: poniedziałek, 25.04.2022, 11:30
- Odsłony: 2069
Poprzedni rozdział:
Krystyna Knypl
Rozdział 20. Lunch w Le Grand Colbert
W dzienniku rodzinnym czytamy: Restauracja Le Grand Colbert pozostaje trwale we wspomnieniach, nie tylko z uwagi na ciekawą historię, ale także pamiętny lunch rodzinny. O tej słynnej restauracji czytamy:
Le Grand Colbert to paryska restauracja znajdująca się przy 2, rue Vivienne, 2 arr Paryża, pomiędzy Palais Brongniart, ogrodem Palais Royal i Place des Victoires. Można do niej wejść również przez Galerię Vivienne. Pierwotnie, kiedy został zbudowany w 1637 roku przez Guillaume Bautru, hrabiego Serrant, budynek był prywatną rezydencją zaprojektowaną przez architekta Louisa le Vau1. W 1652 r. został sprzedany Jean-Baptiste Colbertowi, słynnemu ministrowi Ludwika XIV, a w 1719 r. Filipowi Orleańskiemu. W 1806 roku został zajęty przez Fundusz Długów Państwowych, aż do sprzedaży w 1825 roku. Dwór został następnie zburzony, aby zrobić miejsce dla obecnego budynku i otwarcia Galerie Colbert w 1828 roku, która miała konkurować z Galerie Vivienne. Za czasów Ludwika Filipa otwarto sklep z nowościami o nazwie "Au Grand Colbert". Nazwa została zachowana do 1900 roku, kiedy to przekształcono ją w restaurację. Do czasu zamknięcia kilka lat temu był to jeden z najtańszych "bouillons" w stolicy. Z inicjatywy Biblioteki Narodowej Francji, właściciela obiektu, w 1985 r. został on odrestaurowany z zachowaniem wszystkich oryginalnych szczegółów, w tym samym czasie co Galerie Colbert. Pozostała po nim duża sala o imponującej kubaturze architektonicznej, z sześciometrowymi ścianami i śladami rzeźbionych pilastrów. Zachowały się również malowidła pompejańskie i rzadkie mozaiki na podłodze. Grand Colbert to paryska brasserie serwująca tradycyjne dania kuchni francuskiej, prowadzona od 1992 roku przez Joëla Fleury'ego, dawniej członka grupy Flo. Fasada, jak również galeria Colberta, do której prowadzi, zostały wpisane na listę zabytków historycznych rozporządzeniem z dnia 7 lipca 1974 roku. W komedii romantycznej Nancy Meyers "Lepiej późno niż później" Jack Nicholson zaprasza Diane Keaton na urodzinową kolację do Le Grad Colbert. W restauracji kręcono także sceny do filmu "Za jakie grzechy dobry Boże?"
Źródło:
https://fr.wikipedia.org/wiki/Le_Grand_Colbert
Francis podczas lunchu w Le Grand Colbert
Matylda przed wejściem do restauracji Le Grand Colbert
Restauracja Le Grand Colbert
Popiersie patrona restauracji Jean-Baptiste Colberta w tle, który był właścicielem budynku od 1652. Na przestrzeni dziejów budynek miął różnych właścicieli, został on odnowiony we wszystkich swoich oryginalnych szczegółach w 1985 roku, w tym samym czasie co galeria Colberta. Znajdujemy w tym dużym pomieszczeniu, o imponującej objętości architektonicznej, sześciometrowych ścianach, ślady po szczególnie rzeźbionych pilastrach. Są tu również malowidła na drewnie w stylu pompejańskim wpisane na listę sztuk historycznych oraz rzadkie mozaiki na podłożu.
Matylda podczas lunchu w Le Grand Colbert
Goście rodzinnego lunchu w tle
Restauracja Le Grand Colbert
Obraz przedstawia wejście do restauracji Le Grand Colbert
Chleb jest podawany na początku, jako przegryzka
Napoje w Le Grand Colbert
Wnętrze Le Grand Colbert
Woda Evian, jest dostępna od 1826 roku
Skład mineralny wody Evian, z przyjemnością odkryliśmy, że jest niskosodowa
Nie samym chlebem i wodą człowiek żyje, więc popatrzmy na aktualne menu dostępne w restauracji Le Grand Colbert https://www.legrandcolbert.fr/en/menus/
Danie drugie
Kawa z czekoladką
Deser 
Recenzja z pobytu by @mimax2
Matylda fotografuje Le Grand Colbert
Następny rozdział: