Kongres ESC 2020: Nowe wytyczne ESC potwierdzają: rośnie rola ablacji w leczeniu migotania przedsionków

piotr lodzinski200

Podczas tegorocznego kongresu ESC zostały opublikowane nowe, oczekiwane wytyczne dotyczące postępowania w migotaniu przedsionków. Ugruntowane zostało wielodyscyplinarne podejście do leczenia pacjentów z tą arytmią, wprowadzono także wiele zmian w zakresie rekomendacji dotyczących ablacji u pacjentów z migotaniem przedsionków – komentuje dr n. med. Piotr Lodziński z I Katedry i Kliniki Kardiologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, FESC.

W strategii kontroli rytmu redukcja masy ciała ablacja otrzymała I klasę zaleceń: należy zredukować masę ciała u otyłych pacjentów, zwłaszcza przed planowanym zabiegiem ablacji (poprzednio klasa IIa). Nowością jest zalecenie w klasie I kontroli czynników ryzyka oraz unikanie sytuacji wyzwalających migotanie przedsionków.

U pacjentów z napadowym lub przetrwałym migotaniem przedsionków, u których próba farmakologicznej kontroli rytmu serca lekiem z klasy I lub III zakończyła się niepowodzeniem oraz w przypadku nietolerancji leczenia antyarytmicznego, należy wykonać zabieg ablacji w celu poprawy kontroli objawów nawrotów arytmii. Zmiana klasy zaleceń z IIa w 2016 roku do klasy I wynika z publikacji wyników badań CAPTAF oraz CABANA. W badaniu CAPTAF stwierdzono poprawę jakości życia oraz zmniejszenie ładunku migotania przedsionków u pacjentów poddanych zabiegowi ablacji w porównaniu do grupy otrzymującej leczenie antyarytmiczne. Nowością jest również zalecenie w klasie IIa: należy rozważyć wykonanie ablacji u pacjentów z napadowym lub przetrwałym migotaniem przedsionków, w celu kontroli rytmu serca po pierwszej nieskutecznej próbie leczenia lub w przypadku nietolerancji leczenia betaadreenolitykiem w celu kontroli objawów.

Zmiany rekomendacji lub pojawienia się nowych dotyczy również wskazań do ablacji jako metody pierwszego rzutu leczenia pacjentów z migotaniem przedsionków.

Wśród nowych zaleceń znalazła się rekomendacja ablacji jako metody pierwszego rzutu u pacjentów z przetrwałym migotaniem przedsionków bez istotnych czynników ryzyka nawrotu arytmii jako alternatywy do leków antyarytmicznych klasy I lub III (klasa zaleceń IIb).

Wyniki badań oceniających wpływ ablacji na rokowanie pacjentów z niewydolnością serca (AATAC, Castle-AF, AMICA) spowodowały zmianę zaleceń: należy wykonać ablację jako metodę pierwszego rzutu w celu odwrócenia dysfunkcji lewej komory niezależnie od obecności objawów u pacjentów, u których wysoce prawdopodobna jest tachykardiomiopatia (klasa I, zmiana z IIa).

Podsumowując, można stwierdzić, że najnowsze wytyczne umacniają pozycję ablacji w leczeniu migotania przedsionków nie tylko jako metody kolejnego rzutu po niepowodzeniu farmakoterapii antyarytmicznej, ale również jako metody pierwszego rzutu.

Wysłuchała Marta Sułkowska
dziennikarz akredytowany na kongresie ESC 2020

GdL 9_2020