Kongres ESC 2020: Nowe wytyczne 2020 ESC dotyczące postępowania w ostrych zespołach wieńcowych bez przetrwałego uniesienia odcinka ST

bartosz hudzik200

Ostre zespoły wieńcowe (acute coronary syndrome, ACS) to obszar kardiologii, w którym obserwujemy ogromny postęp. Po pięciu latach od ukazania się poprzedniego dokumentu, 30 sierpnia 2020 roku na kongresie ESC Congress 2020 The Digital Experience opublikowano wytyczne 2020 ESC dotyczące postępowania w ostrych zespołach wieńcowych bez przetrwałego uniesienia odcinka ST (ACS without persistent ST-elevation, NSTE-ACS). Najnowsze zalecenia komentuje dr hab. n. med. Bartosz Hudzik z III Katedry i Oddziału Klinicznego Kardiologii Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu, prof. SUM, FESC, FACC.

W wytycznych pojawiły się nowe zalecenia, takie jak:

1. Stosowanie algorytmu potwierdzenia lub wykluczenia NSTE-ACS (rule-in/rule-out) 0/1 godz. [I B] z użyciem wysokoczułej troponiny sercowej oraz algorytmu 0/2 godz. [I B] w wypadku stosowania testów wysokoczułej troponiny sercowej zwalidowanych dla algorytmu 0/2 godz.

2. Nie zaleca się stosowania biomarkerów takich jak CK, CK-MB, h-FABP, kopeptyny jako dodatkowego testu do troponiny [III B].

3. Należy rozważyć oznaczenie stężenia BNP lub NT-proBNP, co pozwoli uzyskać dodatkowe informacje dotyczące rokowania [IIa B].

4. U pacjentów z NSTE-ACS poddawanych przezskórnym interwencjom wieńcowym (percutaneous coronary intervention, PCI) należy rozważyć wybór prasugrelu zamiast tikagreloru [IIa B].

5. Nie zaleca się rutynowego leczenia wstępnego inhibitorami receptora P2Y12 u pacjentów, u których anatomia tętnic wieńcowych nie jest znana, a zaplanowane jest wczesne leczenie inwazyjne [III A].

6. Deeskalację leczenia inhibitorem P2Y12 (np. zmiana z prasugrelu lub tikagreloru na klopidogrel) można rozważyć jako alternatywną strategię DAPT, zwłaszcza u pacjentów z OZW, którzy nie są dobrymi kandydatami do stosowania nowych, silnych leków przeciwpłytkowych. Deeskalacja może odbywać się na podstawie oceny klinicznej lub testów czynności płytek krwi lub genotypowaniem CYP2C19 [IIb A].

7. U pacjentów z migotaniem przedsionków (z punktacją CHA2DS2-VASc ≥1 u mężczyzn i ≥2 u kobiet) po krótkim okresie stosowania potrójnej terapii przeciwzakrzepowej (do 1 tygodnia od początku NSTE-ACS [od PCI]), a następnie podwójna terapia przeciwzakrzepowa jest zalecana jako domyślna strategia postepowania [nowy doustny lek przeciwkrzepliwy (novel oral anticoagulant, NOAC) w zalecanej dawce do zapobiegania udarom i pojedynczy doustny lek przeciwpłytkowy (najlepiej klopidogrel)] [I A].

8. Wczesną strategię inwazyjną w ciągu 24 godzin zaleca się u pacjentów z którymkolwiek z poniższych objawów (kryteria wysokiego ryzyka [I A]):

  • rozpoznanie zawału serca bez uniesienia ST (non ST-elevation myocardial infarction, NSTEMI),
  • dynamiczne lub przypuszczalnie nowe ciągłe zmiany ST/ T sugerujące trwające niedokrwienie
  • przejściowe uniesienie odcinka ST,
  • ocena ryzyka GRACE> 140.

9. Należy rozważyć odroczoną w przeciwieństwie do natychmiastowej koronarografii u hemodynamicznie stabilnych pacjentów z NSTE-ACS po pozaszpitalnym zatrzymaniu krążenia [IIa B].

10. Należy rozważyć pełną rewaskularyzację u pacjentów z NSTE-ACS bez wstrząsu kardiogennego z wielonaczyniową chorobą wieńcową [IIa C].

Pozostałe nowości oraz szczegóły postępowania w NSTE-ACS można znaleźć w dokumencie, który jednocześnie opublikowano w „European Heart Journal”, dostępnym pod adresem https://academic.oup.com/eurheartj/advance-article/doi/10.1093/eurheartj/ehaa575/5898842.

Wysłuchała Marta Sułkowska
dziennikarz akredytowany na kongresie ESC 2020

GdL 9_2020