Jelenie źródłem rozprzestrzeniania się SARS-CoV-2

Szczegóły
Nadrzędna kategoria: ROOT
Kategoria: Nowości
Opublikowano: czwartek, 25.11.2021, 14:38
Odsłony: 1240

Na łamach portalu bioRxV naukowcy amerykańscy z Animal Diagnostic Laboratory and Kuck Institutes of Life Science, Suresh V. Kuchipudi i wsp opublikowali doniesienie zatytułowane "Multiple spillovers and onward transmission of SARS-CoV-2 in free - living and captive Whiste-tailed deer (odocoileus virginianus) " . z którego dowiadujemy się, że  Wiele gatunków zwierząt jest podatnych na zakażenie SARS-CoV-2 i może potencjalnie stanowić rezerwuar, jednak do tej pory nie udokumentowano przeniesienia zakażenia u zwierząt wolno żyjących.

Jeleń wirginijski (Odocoileus virginianus), dominujący gatunek jeleniowatych w Ameryce Północnej, jest podatny na zakażenie SARS-CoV-2, a zakażone doświadczalnie cielęta przenoszą wirusa na inne jelenie żyjące w niewoli. Aby przetestować hipotezę, że SARS-CoV-2 może krążyć u jeleni, oceniono 283 próbki węzłów chłonnych tylno-gardłowych pobrane od 151 jeleni wolno żyjących i 132 jeleni w niewoli w stanie Iowa od kwietnia 2020 do grudnia 2020 na obecność SARS-CoV-2 RNA.

Dziewięćdziesiąt cztery z 283 próbek od jeleni (33,2%) były pozytywne dla SARS-CoV-2 RNA, próbki oceniono za pomocą RT-PCR. W szczególności, między 23 listopada 2020 r. a 10 stycznia 2021 r., 80 z 97 (82,5%) próbek miało wykrywalne RNA SARS-CoV-2 metodą RT-PCR. Sekwencjonowanie całego genomu 94 pozytywnych próbek zidentyfikowało 12 linii SARS-CoV-2, z B.1.2 (n = 51; 54,5%) i B.1.311 (n = 19; 20%) stanowiącymi ~75% wszystkich próbek.

Odkrycie  przenoszenia SARS-CoV-2 u jeleni ma ważne implikacje dla ekologii z uwagi na możliwość przeniesienia na inne zwierzęta i przeniesienia na ludzi - piszą autorzy doniesienia.

Podsumowanie

SARS-CoV-2 został wykryty u jednej trzeciej jeleni w Iowa w okresie od września 2020 r. do stycznia 2021 r., prawdopodobnie w wyniku wielokrotnego przeniesienia wirusa z człowieka na jelenia oraz z jelenia na jelenia.

Źródło:

https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2021.10.31.466677v1

Krystyna Knypl

GdL 11/2021