Komentarz na Medscape do doniesienia o wpływie szczepionki mRNA na komórki glejowe
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: ROOT
- Kategoria: Nowości
- Opublikowano: środa, 23.03.2022, 04:38
- Odsłony: 2113
Na łamach portalu Medscape 10 marca 2022 ukazało się omówienie doniesienia polskich naukowców z Łodzi (K.Beton) zatytułowanego "Decoding COVID-19 mRNA Vaccine Immunometabolism in Central Nervous System: human brain normal glial and glioma cells by Raman imaging", oto co napisano:
Najważniejsze wnioski z pracy
Inkubacja normalnych i nowotworowych komórek glejowych ze szczepionką mRNA Pfizer-BioNTech COVID-19 (BNT162b2) doprowadziła do zmian w profilu biochemicznym różnych organelli komórkowych.
Wykazano, że szczepionka obniża stężenie utlenionej formy cytochromu c w mitochondriach, co zmniejsza efektywność fosforylacji oksydacyjnej, ogranicza apoptozę i zmniejsza produkcję ATP.
Badacze zaobserwowali również zmiany w składzie lipidów, zmniejszenie stężenia amidu I oraz modyfikacje histonów w jądrze komórkowym.
Zmiany biochemiczne były podobne w przypadku normalnych astrocytów, astrocytoma (reprezentującego łagodnie agresywny guz mózgu) i glioblastoma (reprezentującego bardzo agresywny guz mózgu).
Dlaczego to ma znaczenie
W tym badaniu analizowano możliwy wpływ szczepionki na ośrodkowy układ nerwowy.
Wyniki tego badania sugerują, że reakcje immunologiczne są przeprogramowywane przez ekspozycję na szczepionkę.
Cytochrom c w mitochondriach komórek odgrywa kluczową rolę w fosforylacji oksydacyjnej i apoptozie; dlatego białko to odgrywa również kluczową rolę w rozwoju nowotworów. Autorzy wskazują na potencjalny związek między cytochromem c, układem odpornościowym i rozwojem nowotworów.
Badaczom udało się wykazać przydatność spektroskopii ramanowskiej i obrazowania do nieinwazyjnego monitorowania profilu biochemicznego w określonych organellach. Metodologia ta może potencjalnie przyczynić się do lepszego zrozumienia szlaków metabolicznych, odpowiedzi immunologicznej i rozwoju nowotworów.
Protokół badania
W tym badaniu wykorzystano normalne ludzkie astrocyty (Clonetics NHA), komórki ludzkiego astrocytoma CCF-STTG1 (ATTC CRL-1718) i linię komórkową ludzkiego glejaka U87-MG (ATCC HTB-14). Komórki te wysiewano na okienku CaF2 w czystym podłożu hodowlanym przez 24 godziny, a następnie uzupełniano je różnymi dawkami szczepionki (1 µL/mL lub 60 µL/mL) i przez różne okresy czasu (1 godzina, 24 godziny lub 96 godzin).
Po inkubacji ze szczepionką monitorowano zmiany biochemiczne w różnych organellach komórkowych za pomocą obrazowania i spektroskopii ramanowskiej.
Wartości P ≤,05 uznano za istotne statystycznie.
Najważniejsze wyniki
Stężenie utlenionej formy cytochromu c w mitochondriach, określone na podstawie znormalizowanej intensywności ramanowskiej pasma przy 1584 cm-1, zmniejszyło się po inkubacji ze szczepionką w porównaniu z próbkami kontrolnymi. Ten spadek stężenia cytochromu c był statystycznie istotny w przypadku próbki astrocytoma CRL1718.
Badacze sugerują, że zmniejszenie stężenia cytochromu c po ekspozycji na szczepionkę może zmieniać wrodzoną odpowiedź immunologiczną.
Po inkubacji ze szczepionką zaobserwowano statystycznie istotne obniżenie sygnalizacji cytochromu c w kroplach lipidowych i szorstkim retikulum endoplazmatycznym dla wszystkich komórek, wszystkich czasów inkubacji i wszystkich dawek szczepionki.
Zmniejszenie intensywności pasma przy 1654 cm-1, które odpowiada drganiom amidu I, zaobserwowano w komórkach glejaka poddanych działaniu szczepionki. Spadek ten wskazuje na zmianę potencjału błony mitochondrialnej i sugeruje spadek funkcji translokatora nukleotydów adeninowych.
Inkubacja ze szczepionką wiązała się również ze zmianami w jądrze spowodowanymi potranslacyjnymi modyfikacjami histonów.
Ograniczenia
Autorzy nie podali żadnych ograniczeń.
Ujawnienia
Praca została wykonana w ramach działalności statutowej 2021: 501/3-34-1-1.
Autorzy nie zgłosili konfliktu interesów.
Autorzy oświadczyli, że fundatorzy nie brali udziału w projektowaniu badania, jego przeprowadzeniu ani w pisaniu manuskryptu.
Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Glia
O komórkach glejowych, cyt.: Glej, zwany również komórkami glejowymi (w liczbie pojedynczej gliocytem) lub neuroglejem, to nieneuronalne komórki ośrodkowego układu nerwowego (mózgu i rdzenia kręgowego) oraz obwodowego układu nerwowego, które nie wytwarzają impulsów elektrycznych. Utrzymują homeostazę, tworzą mielinę w obwodowym układzie nerwowym oraz zapewniają wsparcie i ochronę neuronom. W ośrodkowym układzie nerwowym do komórek glejowych zalicza się oligodendrocyty, astrocyty, komórki ependymalne i mikroglej, a w obwodowym układzie nerwowym komórki glejowe to komórki Schwanna i komórki satelitarne.
Pełnią one cztery główne funkcje:
(1) otaczają neurony i utrzymują je w miejscu;
(2) dostarczają neuronom składniki odżywcze i tlen;
(3) izolują jeden neuron od drugiego;
(4) niszczą patogeny i usuwają martwe neurony.
Odgrywają również rolę w neuroprzekaźnictwie i połączeniach synaptycznych oraz w procesach fizjologicznych, takich jak oddychanie. Chociaż uważano, że liczba komórek glejowych przewyższa liczbę neuronów w stosunku 10:1, najnowsze badania z zastosowaniem nowszych metod i ponowna ocena historycznych dowodów ilościowych sugerują, że ogólny stosunek wynosi mniej niż 1:1, przy czym występują znaczne różnice między różnymi tkankami mózgu.
Komórki glejowe mają znacznie większą różnorodność komórkową i pełnią więcej funkcji niż neurony, a ponadto mogą reagować na neurotransmisję i manipulować nią na wiele sposobów. Ponadto mogą one wpływać zarówno na zachowanie, jak i utrwalanie wspomnień.
Glia zostały odkryte w 1856 roku przez patologa Rudolfa Virchowa w trakcie poszukiwań "tkanki łącznej" w mózgu. Termin pochodzi od greckich γλία i γλοία "klej" (angielski: /ˈɡliːə/ lub /ˈɡlaɪə/) i sugeruje pierwotne wrażenie, że są one klejem układu nerwowego.
Źródło:
https://en.wikipedia.org/wiki/Glia
(K.K.)
Źródło:
https://www.medscape.com/viewarticle/970059
Kilka informacji o portalu Medscape, cyt.:
Medscape został uruchomiony 22 maja 1995 r. przez SCP Communications, Inc. pod kierownictwem jej dyrektora generalnego Petera Frishaufa. W 1999 r. redaktorem naczelnym Medscape został George D. Lundberg. Przed dołączeniem do Medscape przez siedemnaście lat pełnił on funkcję redaktora Journal of the American Medical Association.
We wrześniu 1999 r. Medscape, Inc. weszła na giełdę NASDAQ pod symbolem MSCP. W 2000 r. Medscape połączył się z MedicaLogic, Inc, inną spółką publiczną. W ciągu 18 miesięcy MedicaLogic ogłosiła upadłość, a w grudniu 2001 roku sprzedała Medscape firmie WebMD. W 2008 roku Lundberg został zwolniony przez WebMD. W następnym roku Medscape Journal of Medicine przestał się ukazywać. W styczniu 2013 roku Eric Topol został mianowany redaktorem naczelnym Medscape. W tym samym roku Lundberg powrócił do Medscape jako redaktor naczelny.
Źródło:
https://en.wikipedia.org/wiki/Medscape
GdL 3/2022