Leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca z mutacjami w genie kodującym receptor EGFR
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: ROOT
- Kategoria: Nowości
- Opublikowano: czwartek, 18.05.2017, 15:42
- Odsłony: 2411
Krystyna Knypl
Rak płuc jest obecnie główną przyczyną zgonów z powodu nowotworów złośliwych u kobiet i mężczyzn. Stanowi przyczynę około jednej trzeciej wszystkich zgonów z powodu nowotworu i odpowiada za większą liczbę zgonów niż rak piersi, rak prostaty i rak jelita grubego łącznie. U 25-40% pacjentów z rakiem płuca wystąpią w przebiegu choroby przerzuty do mózgu.
Niedrobnokomórkowy rak płuca (NDRP) z mutacją w genie kodującym EGFR występuje u 10-15% pacjentów z tym rozpoznaniem w Europie i Stanach Zjednoczonych oraz u 30-40% pacjentów w Azji. Ten rodzaj nowotworu jest szczególnie podatny na leczenie inhibitorami kinazy tyrozynowej receptora naskórkowego czynnika wzrostu, które blokują komórkowe szlaki sygnałowe odpowiedzialne za wzrost komórek guza.
Niestety w wielu przypadkach pojawia się oporność na leczenie, prowadząca do progresji choroby. Przyczyną powstania oporności na leczenie jest mutacja wtórna T790M.
Wyniki randomizowanego badania III fazy AURA3 wykazały, że zastosowanie ozymertynibu powodowało istotną poprawę czasu przeżycia wolnego od progresji choroby (PFS) w porównaniu z chemioterapią opartą na związkach platyny u 419 pacjentów z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca, z potwierdzoną mutacją T790M w genie EGFR.
W grupie chorych leczonych ozymertynibem mediana PFS wynosiła 10,1 miesiąca, a w grupie otrzymującej chemioterapię 4,4 miesiąca (HR 0,30, 95% CI:0,23-0,42; p<0,001). Odsetek obiektywnych odpowiedzi na leczenie był istotnie wyższy w ramieniu z ozymertynibem: 71 vs 31% w porównaniu z grupą otrzymującą leczenie ze związkami platyny.
U 144 pacjentów z udokumentowanymi przerzutami do ośrodkowego układu nerwowego wykazano znamienne różnice na korzyść ozymertynibu, mediana PFS wynosiła odpowiednio: 8,5 i 4,2 miesiąca.
Przed rozpoczęciem leczenia wymagane jest oznaczenie statusu mutacji T790M w genie kodującym EGFR przy użyciu walidowanej metody testowej z użyciem DNA z próbki tkanki guza lub wolnego krążącego DNA nowotworowego, pozyskanego z próbki osocza.
Mamy nowe leki, jak ozymertynib, i stare problemy – czyli ograniczony dostęp do terapii nowymi lekami w ramach NFZ. (K.K.)
Źródło: Tony S. Mok i wsp., Osimertinib or Platinum-Pemetrexed in EGFR T790M-Positive Lung Cancer, „The New England Journal of Medicine”, December 6, 2016DOI: 10.1056/NEJMoa1612674; http://www.nejm.org/doi/pdf/10.1056/NEJMoa1612674
GdL 6_2017