Marta Sułkowska
Jak dobrze zaprezentować się przed kamerą telewizyjną? Na co powinien zwrócić uwagę lekarz? Pod lupą: komentarze setkowe*, wejścia na żywo, wizyty w telewizji śniadaniowej.
Dr n. med. Grzegorz Skonieczny i Marta Sułkowska, Konferencja POLSTIM 2019, Toruń
Alicja Barwicka
Siłą rzeczy lata dwudzieste XX wieku mocno się różniły od tych XXI-wiecznych zapoczątkowanych przez rok 2020. Jednym z niewielu wspólnych elementów jest obecność kolejnej historycznej pandemii. Ta obecna: COVID-19 (Coronavirus Disease 2019) wywołana przez wirusa SARS-CoV-2, podobnie jak szalejąca w latach 1917-1919 na całym świecie „hiszpanka” wywołana przez wirus grypy typu A/H1N1 rozprzestrzeniały się bardzo szybko, dziesiątkowały zarażoną ludność i oprócz konkretnych strat w ludziach powodowały dodatkowo ogromne straty gospodarcze.
Czytaj więcej: Świat się zmienia, pisz wspomnienia: Nie ma to jak liczne rodzeństwo
Krystyna Knypl
Talent lekarski, poczucie humoru, a przede wszystkim życzliwość i pomocna postawa wobec innych ludzi to cechy, które zawsze będą mi się kojarzyły z dr Zuzanną Kowalską-Majewską. Nasze drogi lekarskiej zbiegły się pod często wspominanym nie tylko na łamach „Gazety dla Lekarzy”, ale także w koleżeńskich rozmowach, adresem Nowogrodzka 59 w Warszawie. Wspólne dyżury, rozmowy, spotkania koleżeńskie, wydarzenia w naszym życiu osobistym – śluby i narodziny dzieci to był nasz ówczesny świat.
Alicja Barwicka
Sto lat to szmat czasu. Dla Polaków ostatni wiek to wojny, tułaczki, zmiany granic, czas ukrywania się i biedy, długich okresów zapaści gospodarczej, politycznych walk, zmian ustrojowych państwa, a przecież było to tylko tło dla losów poszczególnych osób, rodzin, ich radości, smutków, porażek ponoszonych w walce z trudną codziennością. Polskie rodziny przeszły w tym czasie dwie wojny światowe, kilka powstań narodowych, batalię o odzyskanie niepodległości. Prawie każda z nich kogoś straciła, ukrywano się, uciekano, zmieniano miejsca pobytu. Dziś pomiędzy udziałem w obchodach stulecia odzyskania przez Polskę w 1918 roku niepodległości a uroczystościami upamiętnienia 100 rocznicy Cudu nad Wisłą przyszedł może czas, by upamiętnić losy ostatnich 100 lat naszych rodzin.
Czytaj więcej: Świat się zmienia, pisz wspomnienia: Rodzina kobietami silna
Czytaj więcej: Najsłynniejsi interniści Szpitala Dzieciątka Jezus w Warszawie
Krystyna Knypl
Prof. Zofia Żukowska (1949-2012) pozostaje w mojej pamięci w dwóch barwnych wspomnieniach, z których pierwsze związane jest z naszą wspólną pracą w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 1 przy ulicy Nowogrodzkiej 59 w Warszawie, a drugie z jej przyjazdem do kraju po kilku latach pobytu w Stanach Zjednoczonych. Dwa światy i dwa różne klimaty.
Krystyna Knypl
Kolejnym mistrzem w medycynie spotkanym podczas mojej pracy w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 1 przy ulicy Nowogrodzkiej 59 w Warszawie jest prof. Stanisław Filipecki (1927-2007). Podobnie jak innych osób wspominanych na naszych łamach los profesora był tragicznie naznaczony przez II wojnę światową. Stracił ojca w Powstaniu Warszawskim.
Czytaj więcej: Wspominając profesora Stanisława Filipeckiego
Krystyna Knypl
Wszyscy znamy słowo historia, ale tylko niektórzy wiedzą, że pochodzi ono od greckiego słowa ἱστορία (istoria) i oznacza „badanie, dochodzenie do wiedzy” oraz „wiedza zdobyta poprzez badanie”.
Zdobywanie wiedzy o przeszłości poprzez jej badanie, poszukiwanie dokumentów źródłowych, spotkania i rozmowy z uczestnikami historycznych wydarzeń pozwala na ułożenie w naszej wyobraźni właściwych proporcji pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Dzieje polskiej medycyny zasługują na rzetelne opisanie i szerokie udostępnienie w mediach internetowych.
Aleksandra Zasimowicz
Od kiedy słowo pandemia przestało przerażać, a internet zalały wzmacniające memy, coraz częściej słyszałam, że powinnam się nie tylko czegoś nowego nauczyć, ale przede wszystkim opublikować to w sieci. Wymóg bycia na czasie tak mnie stresował, że nawet cała tabliczka czekolady nie była w stanie podnieść mojego poziomu endorfin na wystarczającą wysokość. O dziwo podnosiła natomiast wielkość mojej siły ciężkości. Nic więc dziwnego, że ucieszyłam się niezmiernie informacją, że lata w tym roku nie będzie i można zjeść tonę, a nie jedną czekoladę, bo i tak strój ochronny pozwoli zrównać się chudym i grubym w radosnym poczuciu bycia pięknym bez diet, głodówek, siłowni i innych upiększających tortur.
Krystyna Knypl
Stolicą współczesnej hipertensjologii jest Mediolan – miasto uniwersyteckie na północy Włoch, o wielowiekowej tradycji, szczycące się wspaniałymi zabytkami architektury oraz malarstwa, a także słynną operą La Scala. Mediolan jest od wielu wieków miastem artystycznych i intelektualnych wyzwań, nic więc dziwnego, że tam właśnie powstało w 1983 roku European Society of Hypertension (ESH).
Mediolan z widokiem na Duomo
Alicja Barwicka
Tak się od pewnego czasu dzieje, że moja dotychczasowa wiedza zdobywana podczas rodzinnych opowieści, a dotycząca losów mojej rodziny w ostatnim stuleciu, zaczyna podlegać jednokierunkowej weryfikacji przez nieznane mi bliżej media, organizacje, towarzystwa, fundacje i podobne instytucje. Chociaż od dziecka słuchałam opowiadań dziadków o tym, jak przebiegał proces germanizacji w wielkopolskich szkołach, chociaż tłumaczono mi odwetowy mechanizm łapanek urządzanych przez Niemców na ulicach polskich miast podczas II wojny światowej, to teraz coraz częściej słyszę, że Polacy wywołali już chyba kilka wojen światowych, a przynajmniej mieli w tym swój niechlubny udział, że nie było na mój kraj żadnej agresji (ani niemieckiej, ani rosyjskiej) w odstępie 17 dni w pamiętnym wrześniu 1939 roku, a w niemieckich obozach zagłady nie ginął prawie nikt poza Żydami (nawet jeśli ci Żydzi byli obywatelami Rzeczpospolitej). Co ciekawe, pojawiają się co rusz silne medialnie opinie, że te obozy były przecież polskie, w najgorszym razie nazistowskie.
Czytaj więcej: Świat się zmienia, pisz wspomnienia: Tylko jedna historia
Informacja prasowa
Niejednoznaczne wyniki posiewu krwi i badania echokardiograficznego oraz niewyjaśniona gorączka u pacjenta z podejrzeniem infekcji związanej z wszczepionym urządzeniem do elektroterapii mogą być podstawą do wykonania hybrydowej procedury PET CT. Badanie z zakresu medycyny nuklearnej pomaga w wykryciu powikłań infekcyjnych. Dzięki tej technice można też potwierdzić bądź wykluczyć obecność nowotworów, chorób autoimmunologicznych czy schorzeń tkanki łącznej. Wszystkie ogniska infekcji widoczne są w czasie jednego badania.
Czytaj więcej: PET CT w diagnostyce zakażeń związanych z wszczepialnymi układami do elektroterapii
Krystyna Knypl
Sięgając po stare publikacje medyczne oraz wspomnienia, zawsze cieszę się, że są dostępne, bo dzięki nim można odtworzyć to, co minęło bezpowrotnie.
Współczesne czasy, wprawdzie bez cenzury, charakteryzuje specyficzna selekcja – bibliografia medyczna zbyt często odzwierciedla relacje de facto biznesowe (ubrane w szatki nauki lub edukacji), a nie koleżeńskie. A przecież poza biznesem jest jeszcze w życiu każdego z nas miejsce na przyjaźń, wdzięczność, serdeczną pamięć, życzliwość. I taki właśnie jest klucz moich wspomnień.
Czytaj więcej: Egzaminy z chorób wewnętrznych i macierzyństwo
Krystyna Knypl
Praktyka lekarska w Warszawie, Oranie i Nowym Jorku to droga, którą przebył w swym życiu zawodowym dr hab. Jacek J. Preibisz (1933-2016). Na warszawskim odcinku tej drogi miałam okazję współpracować z nim zarówno w Państwowym Szpitalu nr 1 przy ulicy Nowogrodzkiej 59, jak i w Poradni Zakładowej Hoteli „Orbis” Europejski-Bristol-Victoria. Zapamiętałam go jako życzliwego starszego kolegę, potrafiącego służyć dobrą radą i dzielić się życiowym doświadczeniem w różnych sytuacjach, także tych trudnych dla wszystkich.
Czytaj więcej: Lekarski szlak dr. hab. n. med. Jacka J. Preibisza
Do trzech razy sztuka – powiedziałam sobie i po napisaniu wspomnienia o prof. Henryku Chlebusie (http://gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wybrane-artykuly/889-profesor-henryk-chlebus) oraz prof. Jolancie Chodakowskiej (http://gazeta-dla-lekarzy.com/index.php/wazniejsze-nowosci/931-wspominajac-prof-dr-hab-n-med-jolante-chodakowska) rozpoczęłam kolejny internetowy research na temat kolegów poznanych na początku mojej drogi lekarskiej.
Czytaj więcej: Gdy alfabet nowego języka przypomina Ci chromosomy
Krystyna Knypl
Kontynuując przywilej wieku dojrzałego, jakim jest wspominanie czasów minionych, dzisiejszy felieton dedykuję prof. Joli Chodakowskiej, którą miałam zaszczyt i przyjemność spotkać w początkach mojej drogi zawodowej.
Czytaj więcej: Wspominając prof. dr hab. n. med. Jolantę Chodakowską
Krystyna Knypl
Rok 1867 obfitował w wiele ważnych wydarzeń.
• Ustanowiono monarchię austro-węgierską.
• Przez Kanał Sueski przepłynął pierwszy statek.
• Joseph Lister w piśmie „The Lancet” opisał antyseptyczne właściwości fenolu, co zapoczątkowało nową erę w chirurgii.
• Powstał Ku Klux Klan.
• Alfred Nobel po raz pierwszy zademonstrował działanie dynamitu.
• Tu dodajmy odpowiednią kontekstowo wystrzałową wiadomość: uniwersytet w Zurychu zezwolił kobietom na podejmowanie studiów wyższych na wydziale lekarskim.
Czytaj więcej: Pierwsza polska lekarka Anna Tomaszewicz-Dobrska
Alicja Barwicka
Największą popularnością wśród lubianych przez Polaków cyfr cieszą się piątka, szóstka i siódemka. Sympatia dla dwóch pierwszych wynika prawdopodobnie z klasyfikowania naszych szkolnych osiągnięć, natomiast siódemka była zawsze traktowana jako cyfra nieco magiczna, kojarzona z dobrobytem i radością. Pewnie dlatego pojawia się często w nazwach marketingowych i mających pozytywne zabarwienie handlowych znakach graficznych. Chociaż o każdej cyfrze można powiedzieć coś sympatycznego, a ich wizerunek wykorzystywać w nieskończonej liczbie haseł, to zwykle mamy jakąś swoją ulubioną.
Hania Wójtowicz
Opis sporządziła Hania Wójtowicz, lat 8,5, której mama jest endokrynologiem, a tata anestezjologiem. Hania bardzo lubi literaturę, uwielbia pisać wypracowania oraz rysować komiksy. Jest bardzo kreatywną dziewczynką. W przyszłości chce zostać ratownikiem wodnym.
Marta Sułkowska
W realiach rosnącej popularności medycznego marketingu biznesowego pilną koniecznością staje się promocja zdrowia i medycyny oparta na rzeczywistych autorytetach. Kto powinien być odpowiedzialny za rzetelny głos w dialogu społecznym o zdrowiu? Specjaliści wskazują wyraźnie: lekarze, organizacje zawodowe i towarzystwa naukowe.
Krystyna Knypl
Kardiolodzy z całego świata oraz pacjenci obchodzili 4 lutego 2020 roku czterdziestą rocznicę wszczepienia pierwszego automatycznego defibrylatora. Zabieg miał miejsce w Johns Hopkins Hospital w Baltimore, w Stanach Zjednoczonych, a przeprowadzili go dr Michel Mirowski i dr Morton Mower. Inspiracją do poszukiwań skutecznej metody leczenia migotania komór była nagła śmierć prof. Harry Hellera, który był mentorem dr. Michela Mirowskiego.
Czytaj więcej: Pierwszy automatyczny defibrylator wszczepiono 40 lat temu
Krystyna Knypl
Praca nad książką Zaczęło się w Zakopanem opisującą dzieje mojej rodziny jest źródłem wspomnień i refleksji. Poszukiwania w zasobach internetowych pozwalają na odkrywanie nowych informacji i pokazują szersze konteksty czasów minionych.
Krystyna Knypl
Tym razem wracam do początków mojej drogi zawodowej, na której miałam zaszczyt spotkać profesora Henryka Chlebusa. Był on życzliwym i oddanym opiekunem młodych lekarzy rozpoczynających swoją karierę na ścieżkach zawodowych i naukowych.
Alicja Barwicka
Wszystko, co jemy, ma wpływ na funkcjonowanie ogromnej maszyny, jaką jest ludzki organizm. W tej niewyobrażalnie skomplikowanej strukturze, w każdej z miliardów komórek zachodzą nieustannie reakcje fizykochemiczne, których wynikiem ma być uzyskanie konkretnych, ściśle przez naturę określonych celów. Żeby nie doszło do powstania zaburzeń w przebiegu tych reakcji, a tym samym w prawidłowym funkcjonowaniu tkanek i organów, niezbędne jest zapewnienie im stałego, niczym niezakłóconego dopływu tlenu oraz substancji budulcowych (organicznych i nieorganicznych), a także usunięcie produktów przemiany materii.
Krystyna Knypl
Historia, tradycja, pamięć o przeszłości – to ważne składowe naszej tożsamości, o których często zapominamy w pogoni za... no właśnie, za czym? Przejmujemy się błahymi sprawami podsuwanymi przez codzienność, a tymczasem ważne sprawy, jakimi są nasze dzieje i tożsamość, umykają z pamięci. Młode pokolenie często nie rozumie pojęć, zdarzeń jakie miały miejsce kilkadziesiąt lat temu. Szczególnie ważne jest zachowanie w naszej pamięci i przekazywanie następnym pokoleniom informacji o czasach II wojny światowej, o dramacie pokolenia naszych dziadków i rodziców. W wielu domach są dokumenty, fotografie, opisy cierpień, jakich doznawali więźniowie niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych. W moim domowym archiwum odnalazłam kilka dokumentów o moich rodzicach.
Alicja Barwicka
Zwykle tak się dzieje, że u większości z nas początek roku manifestuje się przypływem pozytywnej energii, wspaniałymi pomysłami na zagospodarowanie nadchodzących 365 lub 366 dni, postanowieniami precyzyjnie spisywanymi (żeby nie zapomnieć i za rok się z nich rozliczyć) oraz aktualnymi deklaracjami dotyczącymi „przenoszenia gór”. Rzeczywistość dość szybko dochodzi do głosu i rozpoczyna się proces przewlekle postępującej modyfikacji tak mozolnie opracowanych postanowień noworocznych. Najlepszym dowodem na to, że mimo wszystko nie jest to wcale syzyfowa praca, jest fakt, że pomimo corocznych większych lub mniejszych porażek realizacyjnych, w każdym kolejnym roku powtarzamy całą tę sympatyczną procedurę, mając przecież nadzieję, że tym razem już na pewno się uda dotrzymać noworocznych postanowień.
Krystyna Knypl
Jeszcze nie zapomnieliśmy przemian lat 90., a tu nowa rewolucja stuka do drzwi. Stuk… stuk… Kto tam? – pytamy. To ja, Czwarta Rewolucja Przemysłowa – odpowiada postać tajemnicza, co do przyszłości się zalicza. Rewolucje już tak mają, że stukają do drzwi w zupełnie nieoczekiwanym momencie. Pamiętam, jak obudziłam się rano przed siódmą 13 grudnia 1981 roku i włączyłam radio. Ku mojemu zaskoczeniu i zdziwieniu usłyszałam hymn Polski. Matka często powtarzała, że gdy usłyszę hymn grany w okolicznościach niesugerujących, że powinien zabrzmieć, będzie to oznaczać, że jest wojna. I tak było po raz kolejny. Podniosłam słuchawkę telefonu… brak sygnału…
Agnieszka Tan
W każdej epoce młode pokolenie pragnie zmian i nabiera kompetencji do zakwestionowania status quo. Rynek pracy jest zdominowany przez młodych ludzi, nic więc dziwnego, że pracodawcy mają twardy orzech do zgryzienia, aby dostosować wieloletnie tradycje, w tym zasady „dress code” do obecnej mody. Zarówno publiczne, jak i prywatne korporacje działające w biznesie, finansach i technice odchodzą od formalnego wizerunku na rzecz coraz swobodniejszego „dress codu”. A czy lekarze są gotowi na to, by porzucić ściśle i od wielu lat określone wytyczne na rzecz nieskończonych permutacji modowych?
Alicja Barwicka
Jest w historii ludzkich zachowań kilka elementów stałych. Poza niechęcią do płacenia podatków i dążeniem do nieśmiertelności człowiek chciał być zawsze nie tylko zdrowy, ale i piękny.