Źródło:
Zakład Naukowo-Wychowawczy Ojców Jezuitów w Chyrowie – klasztor oraz placówka naukowa, ze szkołą o statusie gimnazjum, założona i prowadzona przez Jezuitów w Chyrowie, koło Przemyśla w latach 1886–1939. Chyrowski zakład naukowo wychowawczy uważany był czasach II Rzeczypospolitej za czołowe męskie gimnazjum w Polsce. https://pl.wikipedia.org/wiki/Zak%C5%82ad_Naukowo-Wychowawczy_Ojc%C3%B3w_Jezuit%C3%B3w_w_Chyrowie)
Tak wspominał jeden z wychowanków pobyt i naukę w zakładzie:
Na dwu piętrach były tam w sumie dwa kilometry korytarzy. Każda z klas miała oddzielną sypialnię, salę do nauki, salę do rekreacji. Przemarsze przez korytarze odbywały się w milczeniu w dwóch szeregach. „W milczeniu wchodziło się do jadalni na 550 osób i dopiero na dzwonek prefekta generalnego, który jadał obiad razem z nimi, wolno było rozmawiać. Na koniec obiadu, na sygnał dzwonka trzeba było zamilknąć, co nie zawsze się udawało zrobić równocześnie”. Pobudka była o szóstej rano, cisza nocna o pół do dziesiątej. Lekcje trwały od 9 rano do pierwszej, z trzema kwadransami dużej pauzy i od czwartej do pół do szóstej. Przygotowanie lekcji zajmowało 4 godziny w trzech porcjach, z których pierwsza trwała od 8 do 9 rano. Na rekreację poświęcano dwie i pół godziny w dwu ratach. We wtorki i czwartki zamiast poobiednich rekreacji i lekcji odbywały się wycieczki-spacery. Zimą: łyżwy, narty, sanki. Latem kąpiele w rzece.
Źródło:
Rektor zakładu o.o. Jezuitów w Tarnopolu ks.Marian Morawski postanowił wybudować w Chyrowie konwikt czyli internat dla chłopców, w Bąkowicach pod Chyrowem. Kupiono od Franciszka Topolnickiego 954 morgi ziemi za 60 000 złotych reńskich (zwanych także guledenami austro-węgierskimi).
Na budowę wydano 800 000 złotych reńskich. W 1885 roku przyjęto pierwszych uczniów, budowę zakończona o w 1886 roku. W skład konwiktu wchodziły: budynek kolegium, dwa pawilony, dom profesorski, szpital, pralnia, cegielnia, wodociągi, drukarnia, sady, ogrody, boiska sportowe oraz baseny.
W latach 1902 -1914 rozbudowano kownikt, powstały: nowe skrzydło, kilka budynków gospodarczych, sala teatralna, łaźnia, kaplica, jadalnia, kuchnia, muzeum przyrodnicze, sypialnie oraz wodociągi. W zakładzie o.o. Jezuitów aktywnie działał teatr, który doczekał się opracowania naukowego’
