"W rytmie La Paloma", rozdział 2. Austriacko - czeski rodowód rodziny Knypl
- Szczegóły
- Nadrzędna kategoria: ROOT
- Kategoria: Artykuły redaktor naczelnej
- Opublikowano: niedziela, 13.08.2023, 03:01
- Odsłony: 1004
Poprzedni rozdział
ROZDZIAŁ 2. AUSTRIACKO - CZESKI RODOWÓD RODZINY KNYPL
Czeskie korzenie rodziny Knypl okazują się mieć we wcześniejszych pokoleniach pochodzenie austriackie. Dotychczas było wiadomo na podstawie dokumentów nadesłanych przez Zemsky Archiv Opava na Morawach wynika, że Johann Knippl był obywatelem austriackim, który ożenił się z Marianną Wenzel. Ich synem był Franz Knippl, który urodził się 16 sierpnia 1841 roku w Bludovie.
Dalsze poszukiwania w internecie w książce Familienfunde wydanej w 1936 r. pozwoliły ustalić, że imię inazwisko Johann Knippl jest wykazane z datą 1727 r.
Zemsky Archiv Opava (https://www.archives.cz/web/) pisze o historii rodziny Knypl
Familienfunde czyli ustalenia rodzinne
Położenie Bludova na mapie Czech
Bludov powstał prawdopodobnie na przełomie XII i XIII wieku. Od momentu założenia była to wieś czysto czeska. Do XIX wieku była to wieś rolnicza. Syn Bluda z Bludova zbudował zamek na zboczu góry Háj. Zamek Bludov został zniszczony podczas wojny czesko-węgierskiej (1468-1478).
W XV wieku Bludov był własnością panów z Kunštátu, rodziny Waldsteinów, a następnie rodziny Tunkl z Brníčka, która zbudowała sześć dużych stawów w pobliżu wsi. Stawy zostały osuszone w XIX wieku, ponieważ ich utrzymanie nie opłacało się ekonomicznie. W 1496 r. Bludov został przejęty przez Zierotinów, którzy zbudowali zamek Bludov. W drugiej połowie XIX wieku Bludov został uprzemysłowiony. W 1929 roku otwarto uzdrowisko Bludov.
https://en.wikipedia.org/wiki/Bludov_%28%C5%A0umperk_District%29
Zamek w Bludovie
Źródło ilustracji: https://it.wikipedia.org/wiki/Bludov_(Olomouc)
Pocztówka z Bludova
https://www.bludov.cz/fotogalerie/bludovske-pohlednice
O miejscowości Bludov czytam w Wikipedii:
Nazwa Bludov pojawia się po raz pierwszy w latach 1200 -1216 wraz z margrabią Bludem z Bludova, który prawdopodobnie był założycielem miejscowości, a zamek został zbudowany przez jednego z jego potomków w połowie XIII wieku. W XIV wieku Bludov znalazł się w rękach margrabiego morawskiego Jana Henryka, który przekazał go wraz z pięcioma innymi wioskami, które stały się zalążkiem niewielkiego majątku Bludov, swojemu synowi Prokopowi z Luksemburga.
W 1410 r. Bludov stał się własnością panów z Kunštátu. W czasie wojen husyckich przeszedł w ręce zwolennika Zygmunta, Benesa z Wallensteinu, a wkrótce potem w ręce Tunklów z Brníčka. W pobliżu Błudowa zbudowali sześć dużych stawów, z których największy nosił nazwę Špalek. Żaden z tych stawów nie przetrwał. Za panowania Jerzego St. Tunkel, w 1468 r. podczas wojny czesko-węgierskiej Maciej Korwin zdobył i zniszczył zamek Bludov. W 1496 r. Bludov został przejęty przez panów z Žerotína, wywodzących się z ówczesnego rodu Bludoviców. Na przełomie XVI i XVII wieku Błudów szybko przechodził z rąk do rąk, a jego ostatecznymi właścicielami stali się w 1624 roku Lichtensteinowie-Kastelkornowie.
W XVI wieku wspomina się o dwóch folwarkach Bludov, z których po 1571 roku wybudowano twierdzę w tzw. dolnym dworze. Po 1624 r. na jego miejscu zbudowano dwuskrzydłowy zamek, który w 1708 r. rozbudowano do obecnej postaci w kształcie litery U. Wieś rozwijała się jeszcze za czasów ostatnich właścicieli, którymi była rodzina Žerotínów. Po 1802 r. zamek w Błudowie stał się ich główną rezydencją, która służyła im aż do 1945 r. Po aksamitnej rewolucji zamek został zwrócony rodzinie Žerotínów, którzy mieszkają w nim do dziś.
W 1834 r. w Bludowie było 318 domów, w których mieszkało 2070 osób. Znaczenie miejscowości wzrosło po wybudowaniu drogi cesarskiej z Czech na Morawy (1836-42) i linii kolejowej Ołomuniec-Praga (1845). W latach 30. XIX w. zburzono stary kościół parafialny św. Jerzego i wybudowano nowy wraz z grobowcem Žerotínów, w którym w 1842 r. złożono szczątki najsłynniejszego Žerotína, Karola Starszego.
Skutki wojny trzydziestoletniej zostały szybko zniwelowane, gdyż według rejestru gruntów z 1677 r. było tu 72 osadników i żadnej pustelni. Po 1848 r. Bludov stał się centrum czeskiego życia narodowego w niemieckim regionie Szumperka. W drugiej połowie XIX wieku Bludov został silnie uprzemysłowiony, a wielu jego mieszkańców pracowało nie tylko w pobliskim Šumperku i fabryce włókienniczej Sudek, ale także w dwóch miejscowych fabrykach jedwabiu, dwóch młynach, tartaku, małym warsztacie maszynowym i wapienniku. W 1908 r. wybudowano tu pierwszą w regionie Szumperka szkołę mieszczańską z czeskim językiem wykładowym.
Przed I wojną światową Bludov był politycznie kierowany przez chrześcijańskich socjalistów. W okresie międzywojennym prym wiedli ludowcy, socjaldemokraci i komuniści. Nieczynne w tym okresie zakłady włókiennicze zostały zastąpione przez spółdzielczą mleczarnię, tartak parowy, fabrykę skrzynek, małą odlewnię i gorzelnię. W 1929 r. otwarto miejscowe uzdrowisko.
Chociaż była to wieś głównie czeska, ze względu na jej położenie w niemieckojęzycznym regionie Sumer, w 1938 r. została przyłączona do nazistowskich Niemiec jako część Kraju Sudeckiego. W czasie II wojny światowej Bludov stał się miejscowością aktywnie zaangażowaną w antynazistowski ruch oporu. Wielu mieszkańców Bludova zostało uwięzionych w obozach koncentracyjnych, 13 osób oddało życie za wolność ojczyzny - np. pułkownik Josef Březina, P. Karel Dřímal, Adolf Schwarzer i inni.
Po wojnie Bludov był jednym z ośrodków antykomunistycznego ruchu oporu. W rezultacie doszło do kilku procesów politycznych z mieszkańcami Bludova, które zakończyły się uwięzieniem, konfiskatą mienia itd. - proces założyciela bludowskiego uzdrowiska Zdeněka Pospíšila, błudowskiego proboszcza P. W 1950 r. założono JZD, który w latach 60. i 70. połączył się z JZD Bohutín, Chromeč, Sudkov, Nový Malín i Temenice. W 1971 r. spółdzielczą mleczarnię przekształcono w fabrykę sody (Nealko). Inny zakład przemysłowy we wsi stał się filią STS Šumperk, później przemianowaną na Agregę. W 1963 r. zakończono budowę basenu w miejscowości Vlčí Důl. W latach 90. XX wieku zniknęła fabryka napojów gazowanych, a pływalnia walczyła o przetrwanie, ale przetrwała i rozwija się.
W 2020 r. w wiosce znajdował się ośrodek zdrowia, pełna szkoła podstawowa, poczta, dwa boiska sportowe, kilka sklepów i około 7 restauracji.
Ratusz w Bludovie
Kościół św. Jerzego w Bludovie
Źródło: https://cs.wikipedia.org/wiki/Bludov_(okres_%C5%A0umperk)
Po małej wycieczce do Bludova powracamy do historii rodziny.
Franz ożenił się z Kristiną Kubinovą (Czeszką), mieli oni syna Felicjana, który urodził się 9 czerwca 1879 roku w Bludovie. Mamy więc wątek czeski z racji urodzenia oraz po matce.
Felicjan Knippl, ma korzenie austriacko - czeskie, ożenił się z Franciszką Krzyżyk, która była pierwszą Polką w rodzinie. Dopiero w tym momencie mamy wątek polski.
Felicjan i Franciszka mieli syna Franciszka, który urodził się w 1903 roku. Franciszek ma więc korzenie austriacko -czesko - polskie. Franciszek ożenił się z Marią Buczek, która ma korzenie polskie.
Mieli oni dzieci: Kazimierza (1932), Zenona (1934), Stanisława (1936), Eugeniusza (1939), Cecylię (1942), Annę (1947) oraz Mieczysława (1949).
Mieczysław, syn Marii i Franciszka
Następny rozdział
GdL 8/2023