Amerykański The National Institute of Allergy and Infectious Diseases zaprasza badaczy do opracowywaniu leków przeciwwirusowych przeciwko koronawirusom (CoV) oraz innym wirusom RNA o potencjale pandemicznym.
Typowe programy odkrywania leków wymagają kilku i jeśli wysiłki poszukiwania nowych leków przeciwwirusowych zostaną podjęte dopiero po wystąpieniu epidemii lub pandemii, jest mało prawdopodobne, że specyficzny dla wirusa lek będzie dostępny w odpowiednim czasie. Za wirusy o potencjale pandemicznych uznano:
paramyksowirusy – są to wirusy paragrypy powodujące infekcje wśród gołębi
bunyawirusy – przenoszone są przez gryzonie, mogą stanowić zagrożenie dla ludzi
togawirusy – atakują ludzi, zwierzęta oraz ptaki
filowirusy –do grupy tej należy między innymi wirus Ebola
pikornawirusy - powodują przeziębienia, do tej grupy należy także wirus polio
flawiwirusy - do grupy tej należy wirus Zachodniego Nilu
Amerykańska The Centers for Disease Control and Prevention przewiduje w 2022 roku utworzenie wielu Centrów Doskonałości Genomiki Patogenów Zdrowia Publicznego. Będą to organizacji partnerstwa między ośrodkami akademickimi oraz instytucjami zdrowia publicznego. Ich celem będzie współpraca w zakresie innowacji w genomice patogenów i epidemiologii molekularnej, dzięki której będzie można poprawić kontrolę i reagowanie na zagrożenia mikrobiologiczne mające znaczenie dla zdrowia publicznego.
W kwietniu 2021 r. administracja J. Bidena przeznaczyła 1,7 miliarda dolarów z amerykańskiego planu ratunkowego na wzmocnienie zdolności kraju do wykrywania, monitorowania i łagodzenia pojawiających się wariantów COVID-19. Istotnym elementem tej reakcji jest zwiększenie krajowego sekwencjonowania genomowego - procesu, w którym DNA COVID jest dekodowane i wykrywane są potencjalnie śmiertelne mutacje wirusa.
Na początku lutego 2021 r. laboratoria amerykańskie sekwencjonowały jedynie około 8000 szczepów COVID-19 tygodniowo. Od tego czasu tempo sekwencjonowania znacznie wzrosło, wzmacniając zdolność kraju do wykrywania i reagowania na warianty budzące obawy. Administracja J. Bidena zainwestowała już prawie 200 milionów dolarów, aby pomóc w zwiększeniu sekwencjonowania genomowego do 29 000 próbek tygodniowo do kwietnia 2021 roku.
Zapalenie mięśnia sercowego po szczepionce mRNA u członków armii Stanów Zjednoczonych Na łamach pisma JAMA 29 czerwca 2021 roku ukaząło się doniesienie zatytułowane "Myocarditis Following Immunization With mRNA COVID-19 Vaccines in Members of the US Military" autorstwa J.Montgomery i wsp. w którym opisano 23 przypadki zapalenia mięśnia sercowego, które wystąpiło u żołnierzy amerykańskich. W grupie tej było 22 żołnierzy służby czynnej oraz jeden emerytowany żołnierz. Średnia wieku wynosiła 25 lat ( 20 -51 lat). Żołnierze zgłaszali się do lekarzy z powodu ostrego bólu w klatce piersiowej, który wystąpił po 4 dniach od podania szczepionki mRNA. Wszyscy byli wcześniej zdrowi z wysokim poziomem sprawności fizycznej. Siedmiu otrzymało szczepionkę BNT162b2-mRNA, a 16 otrzymało szczepionkę mRNA-1273.
Wszyscy pacjenci mieli znacznie podwyższone poziomy troponin sercowych. Wśród 8 pacjentów, którzy przeszli badanie rezonansu magnetycznego serca w ostrej fazie choroby, wszyscy mieli wyniki zgodne z klinicznym rozpoznaniem zapalenia mięśnia sercowego. Dodatkowe badania nie zidentyfikowały innych etiologii zapalenia mięśnia sercowego, w tym ostrego COVID-19 i innych infekcji, uszkodzenia niedokrwiennego lub leżących u podstaw chorób autoimmunologicznych.
W tym okresie wojsko podało ponad 2,8 miliona dawek szczepionki mRNA COVID-19.
Ulubionym kolorem Francisa był zielony. Nosił zieloną czapkę, kurtkę, spodnie, buty, plecak, rękawiczki.
Czasami udawało mu się wystroić na zielono także Matyldę.
Zakopane lata 90 - te.
Matylda początkowo sądziła, że zamiłowanie do koloru wojskowego to nawiązanie do tradycji rodzinnej związanej z dziadkiem Felicjanem, kapelmistrzem wojskowym. Jednak dokładniejsze studia historyczne wykazały, że mundury armii austriaco-węgierskiej były dwukolorowe i nie zawierały zielonego. Matylda od czasu do czasu dawała namówić się na stroje w kolorze zielonym, ale była to raczej grzecznośćiowa decyzja niż poryw gustu.
Uczucia muszą mieć swój wyraz, uczucia bez wyrazu nie istnieją - zwykł mawiać pewien pacjent Matyldy. Wyrazy uczuć przybierały formę niematerialną lub materialną.
- Pani jest jak maść tygrysia - wyznał jeden z pacjentów Matyldy, dając tym wyznaniem niematerialny wyraz uczuć.
- Nie bardzo rozumiem - odpowiedziała zdziwiona Matylda.
- Pomaga na wszystko! - oznajmił pacjent.
Francis zastanawia się nad zakupem tygrysiej togi dla Matyldy
Skoro tak to trzeba było pomagać! Nie tylko na wszystko, ale i wszystkim!
Przystanek Niemcewicze
Realizacja zakupu togi tygrysiej nie doszła do skutku, skończyło się na motywie tygrysim na Przystanku Niemcewicze, Nie bez powodu powstało powiedzenie jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma.
Paryż 2017, 16 arr
Matylda nie przepadała początkowo za tym zestawem kolorów, z czasem przekonała się do niego, a nawet zaczęło stosować w ubiorze.
Prozę życia zamienić na poezję wspomnień potrafili tylko prawdziwi artyści. Matylda postanowiła podążyć ich śladami. Ulec presji zwanej tradycją pospolitości było łatwo i nie wymagało żadnych szczególnych umiejętności ani cech charakteru. Wydać pieniądze na skrzeczącą, a całkiem często wrzeszczącą pospolitość, potrafił każdy. Matyldę nie interesowały te masowe gesty, klimaty i uległości.
Spotykała na swej drodze zawodowej i prywatnej pokrewne dusze. Nabyć Męża z ogłoszenia w epoce przed-tinderowskiej wymagało niebanalnej odwagi. Doskonale pamiętała tę pacjentkę, leżała na 42 łóżku. Sala z łóżkami 42 - 46 utkwiła w pamięci Matyldy nie tylko z powodu barwnej osobowości autorki "Męża z ogłoszenia" ale także z powodu komplikacji związanych z transfuzją krwi u jednej z pacjentek. Komplikacje nie spowodowały trwałych następstw jeśli nie liczyć motywu powracającej w snach Matyldy pechowej sali.
Mąż z ogłoszeniaSkoro mógł być "Mąż z ogłoszenia" to równie dobrze żona mogła być na przykład ze szpitala.
Żona ze szpitala, edition 2021
Portale randkowe jeszcze nie istniały i trzeba było sobie radzić innymi metodami. Miłość mogła zaatakować człowieka wszędzie - jak nie w szpitalu to na Krymie.
Dedykacja od autora
Niektórzy skłonni byli twierdzić, że dziewczyny tańczą jedno lato...
Nie wiedzieli biedacy, że dziewczyny potrafiły tańczyć nie tylko dwa lub trzy sezony, ale zdecydowanie więcej. Nie czekały na zaproszenie chłopców, wolały tańczyć z mężczyznami o czym chłopcy niestety nie wiedzieli. A może na szczęście dzieczyn wiedza niektórych chłopców ograniczała się do ich podwórka.
W życiu tak bywa, że pewne sprawy wymykają się spod naszej kontroli. Odtwarzając w pamięci wieczór sprzed lat spędzony w Teatrze Współczesnym Matylda miała wrażenie, że grana pod koniec spektaklu melodia La Cumparsita wymknęła się na ulicę i wszechwładnie ogarnęła przestrzeń pozateatralną. Nie mogła sobie przypomnieć z kim była na przedstawieniu "Tanga", najwyraźniej nie osoba towarzysząca była ważna, lecz tango!
Matylda była bardzo ciekawa autora sztuki "Tango" - jaką ma osobowość człowiek, który już w 1941 roku napisał: Nie ma takiego głupstwa i nikczemności, które, byle stale powtarzane, nie zostały wreszcie przyjęte i przestały razić jako głupstwo i nikczemność. Źródło: „Dialog”, t. 26, RSW „Prasa”, 1941, s. 153. Po latach miała okazję spotkać go na Międzynarodowych Targach Książki. Robił wrażenie człowieka nieśmiałego, co ją bardzo zaskoczyło.
Także w epoce pandemicznej wydarzenia i skojarzenia skojarzenia bywają zaskakujące. Sceny tanga do filmu "Scent of woman" kręcono w The Pierre Hotel w Nowym Yorku ( https://www.youtube.com/watch?v=Q-GW0gPMWnM ).. Podczas tańca pada słynna kwestia No mistakes in the tango, darling, not like life czyli „W tangu nie ma błędów, nie tak jak w życiu”.
Hotel istnieje od 1930 roku, a jego gośćmi byli między innymi Coco Chanel, Karl Lagerfeld, Hubert de Givenchy, Elizabeth Taylor, Audrey Hepburn, Yves Saint Laurent, Barbra Streisand oraz Joan Collins.
Jedna noc w tym hotelu kosztuje 3100 złotych, wyjątkowo można złapać okazję za jedyne 2500 złotych! Gdy jednak chcemy mieć pokój z widokiem na Manhattan to musimy zapłacić 3200 złotych. Pokój królewski z widokiem na Central Park to cena 4585 złotych za jedną noc. No, ale na zdrowiu nikt nie może oszczędzać, zwłaszcza gdy w grę wchodzi zdrowie całej ludzkości! Hasło hotelu stronie internetowej brzmi: French classical meets New York chic
W spotkaniu, które odbyło się 18 październik 2019 r. , uczestniczyło 15 liderów światowego biznesu, rządów i zdrowia publicznego podczas którego symulowano serię dramatycznych zdarzeń opartych na wcześniej przygotowanych scenariuszach epidemii wywołanej przez nowego koronawirusa, który pojawia się w Ameryce Południowej. W korona - tangu wszystkie pary tańczą, choć Matylda była zdania, że jeśli tango to tylko z brunetką!
EBM wykazuje, że Matylda była jednak brunetką!
Zawsze uważała się za szatynkę, do której tango mniej pasowało niż do brunetki. Nieoczekiwanie po latach dowiedziała się, że jednak była brunetką!
- Z szatynką bym się nie ożenił! Tylko z brunetką! - wyznał Francis gdzieś po czterdziestu latach małżeństwa.
Lepiej późno niż wcale dowiedzieć się, że miało się kompetencje kolorystyczne do zatańczenia tanga! - pomyślała.
Realia życia młodej dziewczyny, która nie będąc do końca świadoma konsekwencji swojego czynu, złożyła przysięgę Hipokratesa, nie sprzyjały oddawaniu się pasji tańczenia tanga. Rytmu nie wyznaczały takty tanga lecz całodobowe dyżury, poranne odprawy, egzaminy specjalizacyjne, pisanie prac naukowych, prowadzenie badań do doktoratu oraz służba ludzkości wynikająca z tzw. powołania do medycyny. Istniało podobno także powołanie do małżeństwa, ale które było ważniejsze tego nie wiedział nikt!
Dziewczyny wychodziły za mąż z miłości, z konieczności, z rozsądku, z wyrachowania, a także z wielu innych powodów. Czy któraś dziewczyna wyszła za mąż z powołania? W kręgu koleżanek Matyldy kroniki towarzyskie nie odnotowały takiego przypadku.
Dziewczyny w podjęciu decyzji o małżeństwie nie były osamotnione. Matki, ojcowie, rodzeństwo a także koleżanki i koledzy aktywnie uczestniczyli w aranżowaniu zamęścia. W przypadku Matyldy okoliczności były nieco inne, a mianowicie okoliczności zamęścia były wywróżone przez jej matkę Halinkę, utalentowaną kabalistkę.
- Ty to sobie męża wyleczysz - było wróżbą jaką Matylda wielokrotnie słyszała od matki.
- Matka, skup się i spójrz w moją przyszłość wnikliwie i dociekliwie! Niby który z tych siedemdziesięciolatków tłumnie przybywających na oddział chorób wszelakich miałby być moim przyszłym mężem - odpowiadała poirytowana wróżbami matki.
- Przyglądaj się dokładnie wszystkim pacjentom, karty nie kłamią - odpowiadała Halinka.
Wróżby tak jak plany życiowe bywają krótkoterminowe oraz długoterminowe. Przyjrzawszy się niezliczonej rzeszy siedemdziesięciolatków pewnego niedzielnego dyżuru podczas wieczornego obchodu Matylda zobaczyla pacjenta nie widzianego rano ani nie przyjmowanego przez nią w ramach skierowań z izby przyjęć. Zdziwiona tym odkryciem wygłosila pamiętną kwestię do pacjenta:
- A pan co tu robi? - zapytała Matylda.
- Leżę sobie - odparł pacjent.
- No tak, to widzę, ale skąd się pan wziął? - doprecyzowała.
- Z izby przyjęć - odparł pacjent.
- Muszę sprawdzić dokumentację dotyczącą przyjęcia do szpitala w dyżurce pielęgniarek - oznajmiła . To co znalazła w dyżurce przyprawiło ją o lekki zawrót głowy. Pacjent nie dość, że miał sporą niedokrwistość, to jeszcze dla wzmocnienia efektu pierwszego wrażenia okazało się, że był dziennikarzem.
- No tak, sławę na łamach mediów mam zapewnioną - pomyślała Matylda mocno sfrustrowana swoimi odkryciami. Wizja popularności w mediach okazała się prorocza, ale mechanizm jej realizacji okazał się być zupelnie innych. Pacjent trafił pod opiekę jednej z koleżanek, która po dwu tygodniach z powodu urlopu przekazała go ponownie Matyldzie. Dalsza kuracja przebiegła pomyślnie, a dla utrwalenia uzyskanej poprawy była kontynuowana w sanatorium. Sprawa wygladała na zakonczoną pomyślnie.
Po roku od wypisu pacjent doszedł do wniosku, że nie otrzymał dostatecznie dokładnych zaleceń dietetycznych i poprosił Matyldę o spotkanie.
Nie codziennie pacjenci jako miejsce spotkania proponują kawiarnię eleganckiego hotelu, więc lekko oszołomiona Matylda wyraziła zgodę na tę nietypową konsultację.
Po dwugodzinnej rozmowie okazało się, że nie wszystko zostało omówione i konieczne jest następne spotkanie. Efektem kolejnych spotkań odbywanych codziennie, podczas których otrzymywała codziennie kwiaty, było spostrzeżenie:
- Czy mam rozumieć, że są to oświadczyny? - zapytała.
- Tak, oczywiście! Zostań moją żoną! - Francis doprecyzował swoją propozycję.
- Matka mi wróżyła, że wyleczę sobie męża, a ponieważ jesteś wyleczony więc niech się spełni jej wróżba! - odpowiedziała Matylda.
Zostanie żoną po trzech miesiącach i matką po jedenastu miesiącach od ślubu nie sprzyjało tańcom, choć dla porządku należy zaznaczyć, że w życiu małżeńskim bywały sympatyczne chwile taneczne:
Matylda odtańczyła solowy taniec radości, po czym zażądała od męża współuczestnictwa. Franek objął żonę. Jego dłonie przesuwały się po roztańczonej Matyldzie niczym wycieraczki po szybie.
- Franek, taniec to takie zajęcie, przy którym należy poruszać nogami, a nie rękoma - poinstruowała męża.
- Nie bądź drobiazgowa. To nie medycyna. Kończyny górne czy dolne - nie ma znaczenia, ważne, ze pracują.
Matylda w Buenos Aires, niestety nie tańczy tanga, lecz uczestniczy w obradach kongresu kardiologicznego
- Mój drogi, tańce małżeńskie cię nie ominą, niezależnie od tych spektakularnych wywodów anatomicznych. Najpóźniej na emeryturze pojedziemy do Argentyny na kurs tanga, a gdy już opanujemy tę sztukę, będziemy tańczyć do białego rana.
Od maja 2021 r. Gazeta dla Lekarzy (GdL) jest dostępna w postaci artykułów publikowanych na stronach internetowych poszczególnych działów. Niewielka popularność formy pdf. skłoniła nas do zrezygnowania z niej.
Będziemy koncentrować się na publikowaniu nowości medycznych. Kontynuowane będą także artykuły wspomnieniowe. Obecnie rozpoczęliśmy publikację "Tańczę tango", która ma formę powieści wspomnieniowej.
W czerwcu br. odwiedziło strony GdL 6013 osób, a od 1/01/2021 r. do 30/06/2021 r. 26 288 osób. Dziękujemy i zapraszamy do pozostawania w kontakcie z nami.
Łączę serdeczne pozdrowienia
Krystyna Knypl, redaktor naczelna & wydawca Gazety dla Lekarzy
Nieprzemijającą miłością Matyldy Przekory było tango. Mogła godzinami i bez końca słuchać melodii słynnych tang, ale z ich tańczeniem było już nieco gorzej. Znane powiedzenie, że do tanga trzeba dwojga zawierało tylko część prawdy. Liczba tancerzy nie gwarantowała bowiem automatycznie satysfakcji z wykonania tanga.
Projekt okładki: Mieczysław Knypl
Od pewnego czasu zastanawiała się czy jej fascynacja tangiem trwała od zawsze, inaczej mówiąc czy była cecha wrodzona czy też może była cechą nabytą. Przyjmując hipotezę o wrodzonym pochodzeniu fascynacji tangiem mógł odpowiadać za nią the tango gene - pomyślała.
Gdy coś nazwiemy po angielsku można wtedy snuć naukowe rozważania, pisywać artykuły do czasopism z wysokim Impact Factor, a także wystąpić w telewizji i otrzymać tytuł eksperta.
Mogłabym wtedy zamówić sobie nową wizytówkę o treści: dr Matylda Przekora, tangolog i wręczać ją różnym VIP-om, wzbudzając jeszcze większe zaintrygowanie niż było to z wydawaną przez nią gazetą Modne Diagnozy.
W jaki sposób powstawała fascynacja tangiem? - kontynuowała swoje rozmyślania Matylda. Fascynacja mogła zaistnieć w następstwie zatańczenia tanga z jakimś znakomitym tancerzem. Matylda niestety nie była w stanie przypomnieć sobie takiego epizodu ze swojego życiorysu. Prywatki w jej czasach licealnych organizowano raczej z potrzeby wyrzucenia z siebie nadmiaru młodzieńczej energii niż z poszukiwania zgodności harmonicznej z tancerzem. Była to epoka rock nad rolla, tańca preferującego bardziej ekspresję energii niż zgodność tancerza z rytmem.
Na medycynie, na której trzeba było wykuć na pamięć dwieście pięćdziesiąt gałązek nerwu trójdzielnego i wiele tym podobnych detali, podobno absolutnie niezbędne do przyszłej pracy lekarza, na tańce już nie starczało czasu. Trzeba było szukać substytutów.
Pewnego razu wracając z ćwiczeń z fizjologii wstąpiła do antykwariatu na Krakowskim Przedmieściu i kupiła w nim tomik poezji Marii Pawlikowskiej, wydany w 1958 roku. Na okładce widniała para tancerzy pozostająca od siebie w pewnym oddaleniu. Raczej nie wyglądali na takich, którzy złapałi wspólny rytm w tańcu od pierwszego taktu.
Źródło: Dancing, Karnet balowy Marii Pawlikowskiej, Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, Warszawa 1958
Spoglądając na okładkę sprzed lat miała wrażenie, że tancerze nie ustalili przed rozpoczęciem kto w tańcu prowadzi i ciąg dalszy był tylko konsekwencją braku tych ustaleń.
Źródło: Dancing, Karnet balowy Marii Pawlikowskiej, Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, Warszawa 1958
Pierwszy z wierszy zamieszczonych w tomiku zachwycił Matyldę ponownie, a zwrot wy cietrzewie profesjonaliści zawierał w sobie aktualną, aluzję pandemiczną. Drugim ważnym wydarzeniem w genezie fascynacji Matyldy tangiem było obejrzenie w 1965 roku w Teatrze Współczesnym przedstawienia dramatu Sławomira Mrożka "Tango", w reżyserii Erwina Axera. Była wówczas studentką III roku medycyny. Końcowa scena, w której sł użący Edek i wuj Eugeniusz tańczą tango przy dziękach La cumparsita zdawała się nie mieć końca. Po latach odczytywała ówczesną reżyserię jako ponadczasowo znakomite pokazanie nie tylko uniwersalnego symbolu tanga jako czegoś co łączy ludzi w bardzo specyficzny sposób.
Ludzie opuszczali widownię przy dźwiękach tanga, które roznosiły się po wszystkich pomieszczeniach teatru, dobiegając nawet do szatni położonej na poziomie minus jeden. Tango było wszechobecną i wszechogarniającą siłą.
W redakcji "Gazety dla Lekarzy" trwają prace na instalacją artystyczną "Przystanek Niemcewicze". Już wkrótce zamieścimy relację przybliżającą genezę oraz cele tego przedsięwzięcia.
Krystyna Knypl, redaktor naczelna Gazety dla Lekarzy
GdL 6_2021
1/07/2021 Otwarcie Przystanku Niemcewicze
Dziś w godzinach popołudniowych nastąpiło uroczyste otwarcie instalacji artystycznej "Przystanek Niemcewicze"
Przystanek Niemcewicze
W uroczystości wzięli udział przedstawiciele redakcji Gazety dla Lekarzy oraz zaproszeni goście z zagranicy.
Ruch w Hurtowni Autorytetów był niewielki. Czuło się, że nadciągają wakacje. Dyżurny Operator przeciągnął się leniwie. Nic się nie działo od dwóch godzin. Żadnych ciekawych zamówień ani pilnych zabiegów na wątłej świadomości Narodu Nieszczęśników, zwanego często w dokumentach po prostu NN*.
I to ma być ostry dyżur? – pomyślał znudzony. – Chyba pójdę wcześniej na obchód Departamentów Specjalnych. Zobaczę, czy jest dobre natlenowanie w Wydziale Autorytetów na Specjalne Okazje.
Na półkach Wydziału Autorytetów na Specjalne Okazje wylegiwały się w pozycji „spocznij” następujące autorytety: Osobliwa Moralność, Smagający Bat, Święte Oburzenie oraz Nieustanne Zdziwienie. Tak naprawdę wcale się nie wylegiwały. Autorytety w najwyższym stopniu umiały wykorzystać każdą minutę. Taka już była ich natura.
Osobliwa Moralność podkradała dostęp do tlenu Świętemu Oburzeniu, które nie mogło tego zauważyć, ponieważ przenosiło kontenery energii przydzielone Nieustannemu Zdziwieniu. Święte Oburzenie próbowało przechwycić promienie świetlne przeznaczone dla Osobliwej Moralności. Autorytety uwijały się jak w ukropie, zbliżał się bowiem czas porannej lektury.
Nieustanne Zdziwienie, Święte Oburzenie oraz Osobliwa Moralność na zlecenie Wielkiego Kreatora musiały codziennie czytać od deski do deski pismo „Nowiny & Winy”. Dzięki lekturze każdego dnia wiedziały, kogo będą piętnować. Wnioski z lektury przekazywały do Smagającego Bata, który świstał nad głowami nieszczęśników nominowanych do piętnowania. Po lekturze autorytety udawały się na zasłużony odpoczynek, aby zachować ciągłość dobrej formy.
Może przecież w każdej chwili się zdarzyć, że Osobliwa Moralność będzie musiała skarcić jakiegoś nieszczęśnika, a były ich całe tłumy. Jak każdy tłum, Naród Nieszczęśników miał wiele bezsensownych pomysłów. Święte Oburzenie co i raz dostawało bólu swych delikatnych skroni, gdy słuchało pomysłów dobiegających z Tłumu Nieszczęśników. Tłum wykrzykiwał swoje hasła w kółko i bez końca. Raz wołał Chleba!, innym razem Pracy! Jacyś niezidentyfikowani członkowie tłumu potrafili nawet zawołać Szacunku! Co gorsza, najstarsi z tłumu swoimi piskliwymi głosami wykrzykiwali słowo najobrzydliwsze. Ci nieznośni starcy wołali Prawdy!
Wielki Kreator nie mógł się wprost nadziwić, skąd brał się w tłumie apetyt na chleb, pracę, szacunek oraz prawdę. Czyż ochłapy, bezrobocie, pogarda, kłamstwo nie były właściwym pożywieniem tłumu? Skąd taki tłum znał smak chleba? Chyba jacyś bezczelnie pamiętliwi starcy musieli tłumowi opowiedzieć, jak smakuje prawdziwy chleb. Tłum mógł kupować tylko ochłapy. Wiadomo jak krótki mają termin spożycia. Żeby nie marnować wyprodukowanych ochłapów, Wielki Kreator nakazywał zawsze obfite posypywanie ich solą. Z przesolonego tłumu często padały narzekania na bóle głowy. Ale kto by się tym martwił. Tłum jako taki nie miał głowy. Nieszczęśnicy z bólem głowy byli zaledwie małymi fragmentami większej całości. Liczyła się tylko całość.
Osobliwa Moralność czasem na zebraniach Rady Nadzorczej podkreślała:
– Już moja w tym głowa, aby tłum miał skołowane łby. A że trochę ich pobolą, nie szkodzi. Nie będą się zbytnio interesować nie swoimi sprawami. Takiemu wypoczętemu, nieobolałemu Narodowi Nieszczęśników, czyli po prostu NN, mogłoby przyjść do głowy jakieś kłopotliwe pytanie. Wprawdzie w Departamencie Standardowych Odpowiedzi przygotowano całe zestawy odpowiedzi na pytania, ale może się zdarzyć, że padnie pytanie nieznane wcześniej. Na wypadek tak obrzydliwego zdarzenia zalecano coś w tym stylu:
– Świetne pytanie! Gratulujemy przenikliwości i doświadczenia! Doprawdy jesteśmy pod wrażeniem pańskiego pytania. Czy mógłby pan powiedzieć nam, jak wpadł na pomysł zadania tak oryginalnego pytania?
Na ogół wyrażenie zachwytu wystarczało. Pytający pożywiał się fałszywym zachwytem, który był jeszcze smaczniejszy niż przesolone ochłapy. Odpowiedź nie była już właściwie potrzebna.
Nie do przyjęcia było wołanie Pracy! Wielki Kreator pamiętał, że ktoś ze starców mówił mu, iż praca uszlachetnia. Tego by jeszcze brakowało, żeby tłum wyszlachetniał! Jak bym do nich przemawiał? Szlachetny tłumie! – śmiechu warte. A może jeszcze śmieszniej: Szlachetne tłumoczki i tłumokowie! – można dostać skrętu kiszek. Cholera, jak bym dostał skrętu kiszek, musiałbym pójść do szpitala na operację. Brrr... już słyszę, jak jakiś doktor woła do mnie Żądam szacunku! Czy taki doktor nie rozumie, że wyłącznym właścicielem szacunku jest Centralny Komitet Kreatorów (CKK)?
Wielki Kreator wiedział, że bez pomocy Smagającego Bata żadna akcja poskramiania zachcianek tłumu nie odniosłaby należytego rezultatu. Żeby efekt był utrzymany dostatecznie długo, niezbędne było przyłączenie się Nieustannego Zdziwienia.
Wielki Kreator lubił dbać o Specjalne Autorytety, a nawet kilka razy w roku je rozpieszczać. Zabierał wszystkie Autorytety na lody malinowe i szarlotkę na ciepło. Warte były tej niewielkiej inwestycji. W końcu dzięki nim rzeczywistość był taka, jak sobie wymarzył.
Co prawda niekiedy znajdował się jakiś śmiałek, który kwestionował opinie wygłaszane przez Autorytety. Kreator wydawał specjalny rozkaz, aby załatwić go liczbami. Zasypać, omotać, powalić na kolana. Liczby robiły to znakomicie. Najlepiej spisywały się liczby powyżej tysiąca.
– Ty, śmiałku szkaradny, czym jest twój jeden głos przeciwko kolumnom liczb?!
Kolumny liczb ustawiały się w takich konfiguracjach, jak zalecał Wielki Kreator.
Płynęły dni, miesiące, lata. Wielkie Autorytety zbudowały sobie eleganckie rezydencje. Niektórym wyrosły brzuchy w następstwie nadkonsumpcji wszystkiego, co dało się wchłonąć i strawić. Zanosiło się na to, że będą żyły długo i szczęśliwie.
Nastała noc świętojańska. Choć była to najkrótsza noc w roku, autorytety spały spokojnym snem. Zdawało się, że nic im nie grozi. Oddychały równomiernie.
Osobliwej Moralności śniło się, że nigdy przez całe życie nie zrobiła nic niemoralnego. Nawet nie wiedziała do końca, co to jest niemoralność. Smagający Bat śnił, że rozdziela zasłużone razy, nawet we śnie nie przychodziło mu do głowy, że mogą być niezasłużone. Święte Oburzenie śniło, że tylko ono ma prawo do wyrażania tego uczucia, innym wolno było co najwyżej zawstydzić się reakcją Oburzenia. Nieustanne Zdziwienie, zgodnie ze swą naturą, nawet we śnie się dziwiło.
Gdzieś koło piątej nad ranem wszystkie Autorytety zaczęły poruszać się niespokojnie. Przewracały się na boki, wierciły, zmieniały położenie poduszek, rozkopywały puchowe kołdry.
Dyżurny spojrzał na ekran monitorujący przebieg myśli oraz snów podopiecznych. Cholera, co się dzieje? – pomyślał zdenerwowany. Na monitorach wszystkich autorytetów płynęły fale lambda. Fatalne fale. Zwiastowały nadejście niedobrych snów. Po serii wyładowań fal lambda zaczęły chaotycznie pojawiać się wszystkie fale alfabetycznie: alfa, beta, gamma, delta. Cały alfabet grecki fal. To nie były żarty! Autorytety gnębił koszmarny sen. Dyżurny włączył czytnik snów. Na ekranie wszystkich autorytetów wyświetlał się ten sam sen. To wymagało zawiadomienia szefa dyżuru.
Rozkodowano zapis snów. Zdumieni dyżurni czytali zapis snu Osobliwej Moralności: O rany, mam coś w ustach, coś mi narasta i wszystko wypełnia. Muszę to świństwo wypluć, inaczej nie będę mogła wyrażać oburzenia. Jak ludzie się dowiedzą, że jestem oburzona ich postępowaniem, gdy nie będę mogła w ogóle mówić? Co to może być? Jakieś małe, kłujące drobiny. Muszę zobaczyć w lusterku. Co to jest? Brokat? No tak. To jest brokat! Skąd się wziął? Nie mogę go wypluć, ciągle go przybywa! Nie mogę wypluć! Ratunku!!! Ratunku!!!
Z indywidualnych drukarek pozostałych autorytetów wyskakiwały identyczne opisy.
Autorytety budziły się i pełne oburzenia spluwały gdzie popadnie. Pluły do południa. Nic nie pomagało. Brokat siedział w ich jakże szlachetnych jamach ustnych. Im więcej wypluły, tym więcej nowych drobinek przybywało. Pluły przez cały dzień. Zwołano Absolutnie Prywatne Konsylium. Nikt nie znał sposobu na usunięcie brokatu. Autorytety pluły bez końca. Nie mogły wykonywać swych funkcji. Jak można komuś pokazać zapluty autorytet? Czy on kogoś przekona? – nerwowo rozmyślał Wielki Kreator.
Zdawało się, że małe świecące drobinki pokonały Wielkie Autorytety raz na zawsze. Wielki Kreator długo rozmyślał. W końcu zdecydował: wynajmę sobie nowe autorytety. Każdy jest do wynajęcia. Podwoję honorarium.
Szukał przez tydzień, jednak nikt nie chciał się zgodzić. Co do licha z nimi się porobiło? Potroję stawkę. Doszedł do dziesięciokrotności honorarium dotychczasowych autorytetów. Nic nie działało, nawet dziesięciokrotnie wyższa stawka. Zmęczony siadł za biurkiem. Spojrzał na kalendarz.
Jaką mamy dziś erę? Własnego Sumienia i Zdrowego Rozsądku? Co? Jakiego? Własnego? Zdrowego? Nie, to wszystko jest chore!!! Ja nie będę mógł na nikogo wpływać? Czy to możliwe? Błąkał się jeszcze miesiąc. Nikt jednak nie chciał być płatnym autorytetem do wynajęcia. Co to jest Sumienie? – rozmyślał. Gdzie ono leży? Wieczorami ukradkiem przykładał do różnych części ciała rozliczne detektory, poszukując sumienia. Jakieś niewielkie wychylenie stwierdził nad mózgiem. Nie były to jednak dobre technicznie zapisy. Żaden czytnik nie mógł ich rozkodować. Wszyscy posługiwali się tymi dziwnymi... no właśnie, nawet nie wiedział, jak to nazwać. Może są to urządzenia? – pomyślał. Jak włącza się te urządzenia?... Znowu zapomniałem, jak one się nazywają... zaraz... zaraz... Sumienie? Rozsądek? Chyba tak właśnie. Jak można było posługiwać się czymś, co nie dało się zarejestrować, czymś, co było niewidoczne? Nie miało stanowiska ani jakiegoś ozdobnego tytułu? Wielki Kreator nigdy nie zrozumiał nowej epoki. Nie było to łatwe. Światem i ludźmi rządziło coś niewidocznego.
W badaniu fazy 3 VISION wykazano istotną statystycznie poprawę całkowitego przeżycia (OS) po dodaniu celowanej terapii radioligandowej 177Lu-PSMA-617 (LuPSMA) do standardowego leczenia u pacjentów z postępującym, przerzutowym rakiem gruczołu krokowego opornym na kastrację. Dodanie LuPSMA doprowadziło do poprawy takich wskaźników jak przeżycie wolnego od progresji radiograficznej ( wydłużenie o 5,3 miesiąca) oraz ryzyka zgonu ( zmniejszenie o 40%).
To badanie pokazuje alternatywę dla tradycyjnych terapii poprzez zastosowanie promieniowania ukierunkowanego na antygen PSMA. Promieniowanie to może być więc dostarczane bezpośrednio do komórek raka prostaty, a dzięki temu przeżywalność uległa znacznej poprawie. Jeśli terapia radioligandem PSMA zostanie dopuszczona do obrotu, może stać się ważną opcją terapeutyczną dla pacjentów z oporną na leczenie chorobą – powiedział prezydent ASCO, dr Lori J. Pierce.
Lek oczekuje na zatwierdzenie przez FDA - powiedział główny autor badania VISION, dr Michael J. Morris, szef sekcji raka gruczołu krokowego w Sloan Kettering Cancer Center w Nowym Jorku.
Toripalimab jest przeciwciałem monoklonalnym blokującym białko programowanej śmierci komórki 1 (PD-1), opracowanym przez Shanghai Junshi Bioscience Company i zatwierdzonym niedawno w Chinach do leczenia zaawansowanych postaci raka nosogardła. Badanie JUPITER – 02, którego wyniki przedstawiono podczas kongresu ASCO 2021 w doniesieniu zatytułowanym „Efficacy and safety of toripalimab in combination with gemcitabine-cisplatin chemotherapy as first-line treatment for recurrent or metastatic NPC” wykazało, że dodanie toripalimabu do chemioterapii gemcytabiną i cisplatyną w leczeniu raka nosogardła, powodowało znaczącą poprawę zarówno przeżycia wolnego od progresji choroby, jak i całkowitego przeżycia.
Cloud Gate (The Bean) słynna rzeźba w Chicago, mieście w którym odbywały się tradycyjne kongresy ASCO, więcej o tegorocznym kongresie pod linkiem https://conferences.asco.org/am/attend
Pacjenci otrzymywali gemcytabinę i cisplatynę jako leczenie podstawowe, a oprócz tego 146 pacjentów otrzymywało toripalimab oraz 143 pacjentów otrzymywało placebo. W grupie otrzymującej toripalimab średnie przeżycie wynosiło 11,7 miesiąca, a w grupie otrzymującej placebo średnie przeżycie wynosiło 8 miesięcy. Częstość występowania objawów niepożądanych w grupie otrzymującej aktywne leczenie wynosiła 39,7%, a w grupie placebo 18,9%. Prowadzone są także badania klinicznie z toripalimabem w leczeniu zaawansowanego gruczolakoraka żołądka, płaskonabłonkowego raka przełyku oraz rak płaskonabłonkowego raka głowy i szyi.
Podczas kongresu ASCO 2021 opublikowano doniesienie Nivolumab (NIVO) plus ipilimumab (IPI) or NIVO plus chemotherapy (chemo) versus chemo as first-line (1L) treatment for advanced esophageal squamous cell carcinoma (ESCC): First results of the CheckMate 648 study. W badaniu uczestniczyło 970 pacjentów z zaawansowanym rakiem przełyku, które były randomizowane do trzech protokołów leczenia:
Lepsze wyniki leczenia uzyskano w grupach otrzymujących niwolumab i chemioterapie oraz niwolumab plus ipilimumab w porównaniu z grupą otrzymującą tylko fluorouracyl i cisplatynę.
Niwolumab jest przeciwciałem monoklonalnym, które jest stosowane w leczeniu raka nerki, czerniaka oraz raka płuc
Podczas kongresu ASCO 2021przestawiono doniesienie "Pembrolizumab versus placebo as post-nephrectomy adjuvant therapy for patients with renal cell carcinoma: Randomized, double-blind, phase III KEYNOTE-564 study"
Kongres American Society of Clinical Oncology 2010, press room
Celem badania było określenie czy adiuwantowa immunoterapia pembrolizumabem jest skuteczna i bezpieczna. W badaniu uczestniczyło 994 pacjentów z potwierdzonym histologicznie rakiem jasnokomórkowym nerki (RCC) po całkowitym wycięciu guza i brakiem przerzutów do tkanek miękkich co najmniej rok po nefrektomii. Czas obserwacji pacjentów wynosił średnio 24 miesiące. U pacjentów otrzymujących pembrolizumab ryzyko nawrotu choroby lub zgonu zmniejszyło się o 32%.
Szacowany wstępnie wskaźnik całkowitego przeżycia w ciągu 24 miesięcy wynosił 96,6% w przypadku stosowania pembrolizumabu w porównaniu z 93,5% w przypadku placebo.
Zdarzenia niepożądane (AE) stopnia 3-5 były częstsze w przypadku pembrolizumabu niż placebo - odpowiednio 32,4% i 17,7%. W grupie otrzymującej pembrolizumab nie wystąpił żaden zgon związany z leczeniem.
Podczas dorocznego kongresu American Society of Clinical Oncology (ASCO) przedstawiono wiele nowych doniesień naukowych, a wśród nich wyniki badania OlympiA w leczeniu raka piersi. Wyniki tego badania klinicznego wskazują na potrzebę wykonywania badań genetycznych w kierunku mutacji BRCA u pacjentek, u których zdiagnozowano raka piersi.
Badania w kierunku mutacji BRCA mogą mieć istotny wpływ na decyzje dotyczące podejmowanego leczenia.
yzje dotyczące podejmowanego leczenia.
Model przedstawiający związanie się olaparibu z miejscem wiązania w komórce
Dodanie olaparibu po zakończeniu chemioterapii, zabiegu chirurgicznego i ewentualnej radioterapii znacząco poprawiło przeżycie wolne od przerzutów u pacjentek z mutacjami BRCA. W badaniu uczestniczyło 1 836 pacjentek wczesnym rakiem piersi wysokiego ryzyka, z mutacjami BRCA1 lub BRCA2 u których nie stwierdzono nadekspresji HER2.
Wyniki : 3-letni okres przeżycia wolny od przerzutów dotyczył 85,9% pacjentek, które otrzymywały olaparib w porównaniu z 77,1% pacjentek, które otrzymywały placebo.
Miło jest gdy piękne tradycje w medycynie znajdują znakomitych kontynuatorów. Takimi przykładami są Przychodnia Otmed przy ul. Barskiej 2 oraz oddział wewnętrzny Wojewódzkiego Szpitala Chirurgii Urazowej św. Anny przy ul. Barskiej 16/20 w Warszawie. Wysoki poziom oddziału wewnętrznego poznałam już w 1966 roku będąc studentką IV roku wydziału lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie, a jednocześnie rodziną pacjentki hospitalizowanej w tatmych latach z powodu zawału mięśnia sercowego.
Szpital przy ul. Barskiej 16/20 w Warszawie
Ordynatorem oddziału był wówczas dr Michał Lityński, wybitny lekarz, uczestnik Powstania Warszawskiego, odznaczony medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata, a także autor pierwszego na świecie opisu przypadku hiperaldosteronizmu pierwotnego (1953 roku).
Artykuł o dr M.Lityńskim
Wizyta w Poradni Chirurgii Szczękowej przy ul. Barskiej, lata 80-te
W latach 1975-1983 ordynatorem oddziału wewnętrznego była prof. Zofia Kuratowska, z którą współpracowała dr Małgorzata Wysocka, obecnie kontynuująca pracę jako lekarz POZ w Przychodni Otmed przy ulicy Barskiej 2. Placówka ta cieszy się wysokim uznaniem wśród mieszkańców Ochoty.
Przychodnia POZ przy ul. Barskiej 2 w Warszawie
Również pani dr Marzanna Staszewska - Skurczyńska, obecnie ordynator oddziału wewnętrznego szpitala przy ulicy Barskiej, współpracowała z prof. Z. Kuratowską w Klinice Hematologii CSK AM przy ulicy Banacha 1.
Piękną tradycję niesienia pomocy pacjentom będącym w potrzebie kontynuują koledzy dyżurujący na Izbie Przyjęć szpitala oraz pracujący na oddziale wewnętrznym. W trudny czas pandemii niosą oni szybką i profesjonalną pomoc, która jest kontynuowana po przyjęciu pacjenta na oddział wewnętrzny.
Krystyna Knypl
GdL 5_2021
Wypowiedź pacjenta oczekującego na Izbie Przyjęć szpitala przy ulicy Barskiej na test PCR
Z pomocą pacjentom na oddziale śpieszy także piel.dypl. Justyna Filippow - Skolmowska wspierając pacjentów oraz ich rodziny w kwestiach organizacji opieki pielęgniarskiej.
Serdecznie dziękujemy za cenną pomoc i wsparcie otrzymywane od wszystkich pracowników przychodni Otmed przy ul. Barskiej 2 oraz szpitala przy ul. Barskiej 16/20 w Warszawie.
Zgodnie aktualną tendencją wirtualizacji ochrony zdrowia do najserdeczniejszych podziękowań dołączamy wiosenną e-sasankę.
Pandemia COVID-19 nasiliła nierówności społeczne i pogłębił różnice w umiejętnościach między poszczególnymi ludźmi. Zaangażowanie międzysektorowe i sprawność uczenia się mogą pomóc zniwelować tę różnicę. Teraz nadszedł czas, aby wypełnić lukę w umiejętnościach aktualnie zatrudnionych pracowników, a także przyszłych talentów - czytamy na stronach internetowych World Economic Forum.
Jeszcze przed pandemią uważano, że w następnym dziesięcioleciu technologia przekształci 1 mld miejsc pracy, napędzanych przez wzrost w takich dziedzinach jak sztuczna inteligencja, przetwarzanie w chmurze i duże ilości danych.
Wpływ COVID-19 na edukację, pracę i przyspieszenie rozowju nowych technologii doprowadził do zmiany skali wyzwań. Szacuje się, że do 2025 r. 50% wszystkich pracowników będzie potrzebowało przekwalifikowania.
Również systemy edukacji wymagają zmian, aby nadrobić zaległości, młodzi ludzie potrzebują realnego kontekstu, a pracownicy potrzebują umiejętności, aby wykonywać nowe zawody.
Podsumowując, pilnie potrzebujemy rozwoju nowych umiejętności. W celu zebrania publicznych i prywatnych zainteresowanych stron i pobudzenia działań zbiorowych, Światowe Forum Gospodarcze i TCS (Tata Consultancy Services) zbadały światowy krajobraz umiejętności w latach 2016-2019. W ramach tego nowatorskiego projektu - "Closing the Skills Gap 2020" - opracowano zapotrzebowanie na umiejętności w czterech kluczowych obszarach:
#kształcenie podstawowe,
#szkolnictwo wyższe,
#szkolenia techniczne i zawodowe
#uczenie się dorosłych
Raporty pokazują na przykład, że w Wielkiej Brytanii zbyt mało dzieci uczy się w szkole umiejętności informatycznych. W USA większość szkół podstawowych nie posiada programu nauczania informatyki, który jest podstawą innowacyjności uczniów w coraz bardziej cyfrowej gospodarce.
Programy takie jak TCS' goIT i Ignite My Future in School mają na celu rozwiązanie tych problemów. Program Ignite My Future zaangażował dotychczas ponad 15 500 nauczycieli i prawie 900 000 uczniów, wprowadzając myślenie obliczeniowe do każdego podstawowego przedmiotu, podczas gdy program goIT umożliwił ponad 80 000 uczniów posiadających umiejętności w zakresie innowacji cyfrowych do rozwiązywania rzeczywistych problemów.
Istnieje wiele godnych uwagi przykładów z całego świata. Ale nadal są one tylko kroplą w morzu potrzeb.
Gdy wpiszemy w google hasło "indywidualne konto pacjenta" pojawia się informacja, że w zasobach internetu jest na ten temat aż 3,5 mln dokumentów!
IKP czyli Indywidualne Konto Pacjenta to wyzwanie dla pacjenta, aby się tam zalogować trzeba wczuć się w sposób myślenia informatyków, a nie jest to ani proste ani łatwe. Podobno zalogowało się na IKP 8 mln obywateli, co oznacza, że dla 30 mln jest to wyzwanie!
Jaki je pokonać? Wcieliłam się w rolę pacjenta i już po kilku dniach prób, przymiarek, konsultacji, korespondencji z urzędami tworzącymi to wiekopomne dzieło pokonałam liczne e-zasieki.
Klikamy na zaloguj się w górnym prawym rogu aby przejść do IKP czyli Internetowego Konta Pacjenta. Nie ulegamy wzrokowej pokusie aby kliknąć na to co jest na środku ekrany czyli "E-rejstracja na szczepienie przeciw COVID-19" bowiem jest to zupełnie inna bajka, której nie opowiadamy w tym wątku.
Odsłania się obraz jak powyżej, klikamy na "Zaloguj się na IKP"
W wyniku tego jakże trafnego kroku w postaci właściwego kliknięcia odsłania się nam następna odsłona "Wybierz sposób logowania"
Klikamy na "Profil Zaufany" jeśli mamy taki profil via nasz bank
Klikamy na logo naszego banku i dalej postępujemy zgodnie ze wskazówkami. Logowanie wymaga wipsania hasła, które przychodzi z banku na nasz telefon komórkowy.
Gdy już wejdziemy na IKP możemy upoważnić wybraną osobę / osoby do różnych rzeczy - ważne jest aby upoważnić do dostępu do medycznej dokumentacji papierowej oraz informacji o stanie zdrowia.
Można też upoważnić do wglądu w recepty, skierowania, sanatoria.
Upoważniamy oddzielnie do informacji o stanie zdrowia i oddzielnie do dostępu do dokumentacji medycznej.
Kiedyś można było upoważnić bezterminowo, teraz jest dostępny kalendarz na 15 lat. Gdy wpisujemy upoważnienie pojawiają się dwie rubryki "Nazwisko" oraz "Pesel".
Wpisujemy tylko nazwisko danej osoby, bez imienia! Nawet jeśli osoba przez nas upoważniana nosi najbardziej popularne nazwisko w kraju nie ulegamy pokusie dodania imienia, bowiem spowoduje to zablokowanie IKP na czas jakiś (może to być na jeden dzień).
Upoważnienie na IKP nie wyczerpuje tematyki upoważnień, warto mieć też inny dokument wypełniony, podpisany, poświadczony dzięki któremu będziemy mogli uzyskać informacje o stanie zdrowia, załatwić sprawę w banku .
Pełnomocnictwo
Ja niżej podpisana … pesel … legitymująca się dowodem osobistym … zamieszkała … udzielam pełnomocnictwa … Imię i nazwisko ... pesel … legitymującej się dowodem osobistym zamieszkałej … do reprezentowania mnie przed wszystkimi organami władzy i administracji państwowej, organami samorządu terytorialnego, urzędami, instytucjami i bankami, przedsiębiorstwami państwowymi, podmiotami gospodarczymi, osobami fizycznymi i prawnymi oraz sądami, do składania w moim imieniu oświadczeń i wniosków, regulowania rachunków, do odbioru i kwitowania dokumentów, korespondencji, przesyłek i należności z jakiegokolwiek tytułu mogących przypadać, a także udzielania pełnomocnictw osobom trzecim oraz udzielania informacji o stanie zdrowia.
Po wykonaniu tych czynności układamy się na dowolnie wybranym boku, leżymy, pachniemy, śpiewamy, relaksujemy się - bowiem opisane powyżej czynności bardzo nawet energicznego człowieka wyczerpują.Zrozumienie szlaku myślenia producentów IKP zajęło mi kilka dni.
Może porónywalny poziom zagmatwania informatycznego miał wniosek o wizę dziennikarską do Stanów Zjednoczonych, który trzeba było wypełnić w języku angielskim. Nie przewidywał on że może być adres z dwoma numerami domu pisany "7/9" jak to jest w przypadku mojego miesjca zamieszkania. Nie mogłam napisać tylko "7" ani tylko "9". Po wielu godzinach rozmyślań wpisałam "7 to 9" i program to zaakceptował. Więcej o relacjonowanych konferencjach pod linkiem
29 maja 1932 roku otworzono Instytut Radowy w Warszawie, który z czasem został przekształcony w Instytut Onkologii, a następnie w Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej - Curie. Z placówką tą związanych jest wiele znakomitych nazwisk wybitnych lekarzy oraz naukowców, zwykle znanych opinii publicznej. Mniej znany jest natomiast fakt, że powstanie Instytutu Radowego ma wybitne feministyczne korzenie, co niestety umyka uwadze męskiej narracji historycznej.
Od lewej Marie Meloney, Irena Curie, Maria Skłodowska - Curie, Ewa Curie
Zbiórka pieniędzy na Instytut Radowy (dokładnie na zakup 1 grama radu dla dalszych badań prowadzonych przez Marię Curie - Skłodowską) została przeprowadzona przez Marie Meloney, dziennikarkę i redaktorkę kobiecego magazynu The Delineator, która podczas wywiadu z Curie dowiedziała się, że jej badania są wstrzymywane z powodu niedostatecznej ilości radu.
Marie Meloney zapytała: "Gdybyś miała cały świat do wyboru, co byś wzięła?". Maria Skłodowska - Curie odpowiedziała: "Potrzebuję jeden gram radu, aby kontynuować moje badania, ale nie mogę go kupić; rad jest dla mnie zbyt drogi".
W 1921 r. Maria Skłodowska - Curie oraz jej dwie córki odwiedziły Stany Zjednoczone, aby odebrać dar kobiet amerykańskich. Podczas pobytu zorganizowano na jej cześć uroczystość w Carnegie Hall. Następnie uczona pojechała do Waszyngtonu i odwiedziła Biały Dom, gdzie prezydent Warren Harding wręczył jej gram radu w wyłożonym ołowiem pudełku.
Marie Mattingly Meloney (1878 -1943) używała nazwiska William B. Meloney jako swojego nazwiska zawodowego i towarzyskiego, była jedną z czołowych kobiet dziennikarek w Stanach Zjednoczonych w owym czasie.
Pamiątkowa tablica poświęcona podarowaniu 1 grama radu znajduje się w Zakładzie Radioterapii Narodowego Instytutu Onkologii im Marii Skłodowskiej - Curie w Warszawie (Fot. Mieczysław Knypl)
Więcej informacji o Zakładzie Radioterapii jest dostępne pod linkiem
Zespół Gazety dla Lekarzy przesyła wszystkim Koleżankom i Kolegom Lekarzom z Narodowego Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej - Curie oraz Ich Współpracownikom z okazji jubileuszu serdeczne pozdrowienia oraz gratulacje!
Dziękujemy Wam za wspaniałą postawę oraz pomoc, którą niesiecie wszystkim potrzebującym pacjentom każdego dnia!
Konferencja Waste Management (WM), organizowana przez WM Symposia (WMS), przyciąga tysiące uczestników z całego świata i jest powszechnie uważana za najlepszą międzynarodową konferencję dotyczącą zarządzania materiałami radioaktywnymi, Phoenix 2014
WONCA, Praga 2013
Sejm RP 2013
Sejm RP, Warszawa 2013
Journalists' Workshop, Organ Donation and Transplantation, Brussels 2013
IMI Stakeholder Forum, Bruksela 2013
European Society of Cardiology Congress, Amsterdam 2013
American Society of Clinical Oncology, Annual Meeting, Chicago 2012
American Diabetes Association, 72 Scientific Sessions 2012, Philadelphia
Polska Akademia Nauk, Warszawa 2012
Presidential Palace, the conference on the 20 th anniversary of family medicine in Poland, Warsaw 2012
American Society of Clinical Oncology Annual Meeting, Chicago 2012
Sejm RP, Warszawa 2011
American College of Cardiology Annual Meeting, Atlanta 2011
Innovation in Healthcare, Brussels 2010
ECTRIMS, Dusseldorf 2009
Residual Risk Reduction Initiative, New Orleans 2008
Euroscience Open Forum, Barcelona 2008
World Congress of Cardiology, Buenos Aires 2008
American Heart Association Congress, Orlando 2007
Lindau Meeting of Nobel Laureates, 2007
European Society for the Study of Women's Sexual Health, Lisbon, Annual Meeting, 2006
Cardiometabolic Risk, International Media Summit, Paris 2006
Global Media Briefing, Zurich, 2006
European Society of Sexual Medicine Congress, Copenhagen 2005
American Heart Association, Dallas, 2005
Press office at the congress of American Society of Hypertension, San Francisco 2005, notice what stylish computers the press office was equipped with at the time...we didn't have private computers back then...
American Society of Hypertension San Francisco 2005, my first journalism accreditation abroad
Genomtec SA, spółka zajmująca się rozwojem innowacyjnych technologii medycznych stosowanych w diagnostyce genetycznej zarejestrowała i wprowadzi do obrotu, na terenie Unii Europejskiej, test diagnostyczny Genomtec® SARS-Cov-2 EvaGreen® Direct-RT-LAMP CE-IVD Kit (RT-LAMP Direct Kit), który umożliwia przeprowadzenie badania w kierunku identyfikacji zakażenia SARS-CoV-2 ze śliny pacjenta.
Test zapewni pacjentom większy komfort, gdyż nie będą oni musieli być poddawani procedurze pobrania wymazu np. z nosogardzieli. Możliwość badania ze śliny, zmniejszy również ryzyko ekspozycji na wirusa dla personelu pobierającego próbkę i nie wymaga specjalistycznych umiejętności. Dzięki testowi RT-LAMP Direct Kit odczytanie wyniku testu od momentu otrzymania próbki śliny przez laboratorium, będzie możliwe już po kilkudziesięciu minutach.
We wrześniu 2020 na łamach JAMA Oncology opublikowano doniesienie zatytułowane Efficacy and Safety of Pembrolizumab or Pembrolizumab Plus Chemotherapy vs Chemotherapy Alone for Patients With First-line, Advanced Gastric CancerThe KEYNOTE-062 Phase 3 Randomized Clinical Trial w którym uczestniczyło 27 ośrodków onkologicznych z całego świata. Dane rejestrowe o badaniu są pod linkiem https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT02494583 . W badaniu uczestniczyli także polscy pacjenci leczeni w Instytucie Onkologii w Warszawie.
Pacjentów leczono wg trzech różnych protokołów:
#pembrolizumab w dawce 200 mg
# pembrolizumab plus chemioterapii (cisplatyna 80 mg/m2/d w dniu 1. plus fluorouracyl 800 mg/m2/d w dniach 1-5
# kapecytabina 1000 mg/m2 dwa razy na dobę) lub chemioterapii plus placebo, co 3 tygodnie
Przydział do poszczególnych grup terapeutycznych był losowy.
Pierwszorzędowymi punktami końcowymi były przeżycie całkowite oraz przeżycie wolne od progresji choroby. Łącznie leczono 763 pacjentów; pembrolizumab otrzymało 256 osób; pembrolizumabu plus chemioterapię 257; chemioterapię 250 osób. Średni wiek dla całej grupy wynosił 62 lata ( a wahał się od 20 do 87 lat) ; 72,6% stanowili mężczyźni. Obserwacja chorych trwała średnio 29,4 miesięcy ( wahała się od 22,0 do 41,3 miesięcy).
Chorzy otrzymujący pembrolizumab przeżyli średnio 10,6 miesiećy a chemioterpaię średnio 11,1 miesięcy; a grupa otrzymująca pembrolizumab plus chemioterapię miała przeżycie wynoszące średnio 12,5 miesiący.
Częstość występowania zdarzeń niepożądanych ( określanych jako 3 do 5 stopnia ) związanych z leczeniem wynosił: w przypadku stosowania tylko pembrolizumabu 17%; w grupie otrzymującej pembrolizumabu plus chemioterapii 73%; a w grupie leczonej tylko chemioterapii 69%.
Autorzy we wnioskach piszą, że pembrolizumab był „non interior” ( nie gorszy) niż chemioterapia.Pembrolizumab został dopuszczony do użytku medycznego w Stanach Zjednoczonych w 2014 r. W 2017 r. amerykańska Agencja Żywności nai Leków (FDA) zatwierdziła go w przypadku każdego nieresekcyjnego lub przerzutowego guza litego z pewnymi anomaliami genetycznymi (niedobór naprawy niedopasowania lub niestabilność mikrosatelitarna).
Pembrolizumab, znany pod nazwą handlową Keytruda, jest humanizowanym przeciwciałem stosowanym w immunoterapii nowotworów. Obejmuje to leczenie czerniaka, raka płuc, raka głowy i szyi, chłoniaka Hodgkina i raka żołądka, podaje się go w powolnym wlewie dożylnym.
Do częstych działań niepożądanych należą: zmęczenie, bóle mięśniowo-szkieletowe, zmniejszony apetyt, świąd skóry, biegunka, nudności, wysypka, gorączka, kaszel, trudności w oddychaniu, zaparcia, bóle brzucha. Pembrolizumab jest to przeciwciało o izotypie IgG4, które blokuje mechanizm ochronny komórek nowotworowych i tym samym umożliwia układowi odpornościowemu ich niszczenie. Celuje ono w receptor białka programowanej śmierci komórki 1 (PD-1) limfocytów. Działa poprzez ukierunkowanie na szlak komórkowy białek występujących na komórkach odpornościowych organizmu i niektórych komórkach nowotworowych, znany jako PD-1/PD-L1.
Dobre leki mają to do siebie, że się nie starzeją oraz nie mają poważnej konkurencji. Przykładem takiego leku jest aspiryna czyli kwas acetylosalicylowy. Była ona przedmiotem kolejnego badania klinicznego, którego wyniki przedstawiono podczas trwającego właśnie kongresu American College of Cardiology Virtual 2021.
W badaniu ADAPTABLE nie wykazano przewagi aspiryny 325 mg nad 81 mg u pacjentów z przewlekłą chorobą wieńcową. W badaniu uczestniczyli pacjenci z przebytym zawałem mięśnia sercowego, przebytą rewaskularyzacją wieńcowa, przebytym badaniem koronarograficznym które wykazało ≥75% zwężeniem tętnicy wieńcowej oraz pacjenci z wywiadem w kierunku przewlekłej choroby wieńcowej.
Celem badania była ocena działania aspiryny w dawce 81 mg w porównaniu z dawką 325 mg u pacjentów z wymienionych powyżej grup. Pacjenci byli losowo przydzielani do stosowania aspiryny w dawce 81 mg (n = 7 540) lub aspiryny w dawce 325 mg (n = 7 536). Całkowita liczba uczestników badania trwającego 26,2 miesięcy wynosiła 15 076 osób. Średni wiek pacjentów wynosił 68 lat, kobiety stanowiły 31%, w badanej grupie było 38% pacjentów miało współistniejącą cukrzycę.
Wyniki badania:
Zgon z powodu zawału serca lub udaru mózgu w ciągu 12 miesięcy wystąpił o 7,3% pacjentów stosujących aspirynę w dawce 81 mg oraz u 7,5% pacjentów stosujących aspirynę w dawce 325 mg ( p=0,75). Poważne powikłania w postaci krwawienia wymagającego przetoczenia krwi w obu grupach wystąpiły z podobną częstością wynoszącą 0,6% (p=0,41). Zmian dawki była konieczna u 7,1% w grupie aspiryny 81 mg w porównaniu z 41,6% w grupie aspiryny 325 mg.
Wnioski podane przez autorów badania są następujące:
W tym pragmatycznym badaniu z udziałem pacjentów z utrwaloną chorobą sercowo-naczyniową nastąpiła znaczna zmiana dawki na 81 mg aspiryny na dobę i nie było istotnych różnic pod względem zdarzeń sercowo-naczyniowych lub poważnych krwawień między pacjentami, którym podawano 81 mg, a tymi, którym podawano 325 mg aspiryny na dobę.
Badanie zostało opublikowane na łamach New England Journal of Medicine w doniesieniu Comparative Effectiveness of Aspirin Dosing in Cardiovascular Disease przez W. Schuyler Jones i wsp.
Niezwykle interesująca forma z szerokim wyborem jednocześnie prezentowanych sesji na następujących kanałach: # gorące tematy w kardiologii; # wytyczne; # interdyscyplinarne zagadnienia edukacyjne; # zagadnienia globalne zdrowia sercowo - naczyniowego; # tematy podstawowe, którym poświęcono dwa kanały prezentacji.
Wybrałam sesję poświęconą nadciśnieniu tętniczemu, podczas której dyskutowano między innymi przydatność tabletek złożonych.
Temat stosowania leków złożonych powraca na hipertensjologicznej osi czasu. Dawno, dawno temu był pewien preparat złożony zawierający rezerpinę, dihydroergokrystynę oraz clopamid. Zapisywaliśmy go, pacjenci chętnie stosowali, jedną tabletkę łatwo przełknąć.
W pewnym momencie dowiedzieliśmy się, że nie należy stosować leków złożonych bowiem objawy niepożądane powodowane przez jeden składnik zmuszają nas do odstawienia wszystkich składników. Nastała więc era leków jednoskładnikowych.
Przed kilku laty usłyszeliśmy, że współczesny człowiek musi mieć leczenie lekkie, łatwe i przyjemne, a w dodatku podane na tacy, na której leży jedna, łatwa do połknięcia tabletka. Różni producenci zapewniali, że tylko ich tabletka jest najlepsza, ale argumenty mieli niezbyt przekonywujące.
Jeden z prelegentów poświęconej leczeniu nadciśnienia na ACC.21Virtual podał przepis na taką tabletkę.
Współczesnemu człowiekowi potrzebna jest cudowna tabletka hipotensyjna, która spowoduje zmniejszone spożycie jonu sodowego oraz kalorii.
I jest to najznakomitszy komentarz jaki słyszałam o hipotensyjnych lekach złożonych!
Już jutro rozpoczyna się kongres American College of Cardiology Virtual 2021. Jedną z pierwszych sesji będzie ACC/AHA Ethics and Professionalism 2021. W trakcie sesji omówione zostaną zalecenia dotyczące profesjonalizmu i etyki lekarskiej, ze szczególnym uwzględnieniem dziedziny kardiologii. Interaktywna sesja będzie zawierała pytania i odpowiedzi publiczności oraz dyskusję panelową.
Redaktor naczelna Gazety dla Lekarzy dr Krystyna Knypl otrzymała akredytację dziennikarską na kongresie American College of Cardiology Virtual i będzie na bieżąco informowała Czytelników o jego przebiegu.
Ulica Nowogrodzka 59 to nie tylko moje pierwsze miejsce pracy (więcej w książce Złoty Dyplom Lekarza) w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 1 Akademii Medycznej w Warszawie, ale także adres, pod którym pracowały różne wybitne osoby, wielce dla medycyny zasłużone, odbywały się tu pionierskie zabiegi chirurgiczne, wreszcie toczyły się nasze młode lekarskie losy w latach 70 tych XX wieku.
Pod tym adresem pracował tuż po wojnie prof. Witold Orłowski - autor wielotomowego dzieła Choroby wewnętrzne i późniejszy kierownik II Kliniki Chorób Wewnętrznych. Pod tym adresem dokonano pierwszego w Polsce przeszczepu nerki. Pracowali tu znakomici lekarze, stypendyści Fundacji Rockefellera, uczniowie laureatów Nagrody Nobla, późniejsi wysocy rangą pracownicy Światowej Organizacji Zdrowia...
Po tych historycznych faktach, wybitnych ludziach, ich osiągnięciach nie ma najmniejszego śladu. Jedyne co rzuca się w oczy to upstrzona szyldami brama wejściowa.
Szyld na szyldzie i szyldem pogania i oczywiście wchodzić na teren szpitala zabrania.
Płatnik i szyldoza rulez!
Wejście do szpitala od ulicy Nowogrodziej 59
Dobrze, że chociaż szpitalny ogród prezentuje się wiosennie
Disclosure:
nie zgłaszam konfliktu interesów, zdjęcie wykonano zachowując wymagany odstęp sanitarny od szpitalnej kolekcji wszelkoch patigenów, dzięki znakomitemu zoom'owi.
Współistnienie dwu lub więcej nowotworów u jednego pacjenta jest rzadko spotykane, ale możliwe. Także więcej niż dwa nowotwory rozwijające się w jednym czasie lub różnych odstępach czasowych jest opisywane w literaturze fachowej.
Na łamach pisma Oncotarget ukazało się doniesienie zatytułowane Metastatic spread in patients with gastric cancer, którego autorami są Matias Riihimäki i wsp., w którym omówiono zagadnienie przerzutów raka żołądka na podstawie danych pochodzących ze szwedzkich oraz niemieckich baz danych.
Najczęstszymi miejscami przerzutów były: wątroba ( 48%), otrzewna (32%), płuco (15%) i kości (12%). Przerzuty do płuc, układu nerwowego i kości były częstsze u mężczyzn w raku wywodzącym się z komórek wpustu i u mężczyzn, natomiast rak wywodzący się z innych komórek częściej dawał przerzuty w obrębie otrzewnej.
Gruczolakoraki z komórek sygnetowatych ( rak śluzowo - komórkowy) częściej dawały przerzuty w obrębie otrzewnej, kości, rzadziej do płuc i wątroby w porównaniu z gruczolakorakiem uogólnionym.
Przerzuty do kości jako pierwszy objaw raka żołądka należą do rzadkości opisany przez W.B. Ameur i w wsp. w doniesieniu Bone metastasis as the first sign of gastric cancer
Autorzy opisują zmiany osteolityczne w kręgosłupie i miednicy u 60 letnie kobiety. Pacjentkę poddano chemioterapii z zastosowaniem oksaliplatyny i 5-fluorouracylu oraz napromienianiu.
Jae Bong Ahn i wsp. podali, że wśród 2150 pacjentów, u których rozpoznano raka żołądka od czerwca 1992 r. do sierpnia 2010 r., przerzuty do kości występowały u 19 chorych z częstością 0,9%.
Okres od rozpoznania przerzutów do kości do zgonu wynosił od 1 do 9 miesięcy, średnio 3,8±2,6 miesięcy. Prognoza stawiana jest nie tylko na podstawie badania histopatologicznego, ale także markerów nowotworowych - czytamy w artykule Bone metastasis in gastric cancer patients D.Wang i wsp.
1.1.Autorami materiałów prasowych zamieszczanych w "Gazecie dla Lekarzy" są lekarze i członkowie ich rodzin.
1.2. Członkowie redakcji i autorzy pracują jako wolontariusze. Nie są wypłacane wynagrodzenia członkom redakcji ani honoraria autorom materiałów prasowych.
1.3. Za materiał prasowy uważa się tekst, fotografię, rysunek, film, materiał dźwiękowy i inne efekty twórczości w rozumieniu ustawy o ochronie praw autorskich.
1.4. Redakcja przyjmuje materiały prasowe zarówno zamówione, jak i niezamówione. Materiały anonimowe nie są przyjmowane.
1.5. Redakcja zastrzega sobie prawo nieprzyjęcia materiału prasowego bez podania przyczyny.
1.6. Przesłany do redakcji materiał prasowy musi spełniać podane dalej wymogi edytorskie.
1.7. Tekst przyjęty do publikacji podlega opracowaniu redakcyjnemu, zarówno pod względem merytorycznym, jak i poprawności językowej. W wypadku tekstów merytorycznych przyjęcie do druku poprzedza recenzja artykułu dokonana przez specjalistę z danej dziedziny medycyny. Niejasności i wątpliwości mogą być na bieżąco wyjaśniane z autorem. Redakcja czasem zmienia tytuł artykułu, zwłaszcza jeżeli jest za długi, dodaje nadtytuł (zwykle tożsamy z nazwą działu GdL) oraz zazwyczaj dodaje śródtytuły. Końcowa postać artykułu jest przedstawiana autorowi w postaci pliku PDF przesłanego pocztą elektroniczną. Jeżeli na tym etapie autor widzi konieczność wprowadzenia dużych poprawek, po skontaktowaniu się z redakcją otrzyma artykuł w formacie DOC do swobodnej edycji. Niedopuszczalne jest nanoszenie poprawek na pierwotnym tekście autorskim i przysyłanie go do ponownego opracowania redakcyjnego.
1.8. Publikacja artykułu następuje po zaakceptowaniu przez autora wszystkich dokonanych przez redakcję zmian.
1.9. Materiał prasowy może być opublikowany pod imieniem i nazwiskiem autora lub pod pseudonimem. W razie sygnowania materiału pseudonimem imię i nazwisko autora pozostają do wyłącznej wiadomości redakcji.
1.10. Redakcja zastrzega sobie prawo do opublikowania materiału prasowego w terminie najbardziej dogodnym dla „Gazety dla Lekarzy”.
1.11. Materiał prasowy zamieszczony w „Gazecie dla Lekarzy”można opublikować w innym czasopiśmie lub w internecie, informując o takim zamiarze redaktor naczelną lub sekretarza redakcji. O miejscu pierwszej publikacji musi zostać poinformowana redakcja kolejnej publikacji. Materiał kierowany do kolejnej publikacji musi zawierać informację o miejscu pierwotnej publikacji. Przy publikacji internetowej (elektronicznej) musi zawierać link do pierwotnie opublikowanego materiału z użyciem nazwy www.gazeta-dla-lekarzy.com.
2. Odpowiedzialność i prawa autorskie
2.1. Autor materiału prasowego opublikowanego w „Gazecie dla Lekarzy” ponosi odpowiedzialność za treści w nim zawarte.
2.2. Prawa autorskie i majątkowe należą do autora materiału prasowego. Publikacja w „Gazecie dla Lekarzy” odbywa się na zasadzie bezpłatnej licencji niewyłącznej.
3. Status współpracownika
3.1. Po opublikowaniu w „Gazecie dla Lekarzy” trzech artykułów autor zyskuje status współpracownika i może otrzymać legitymację prasową „Gazety dla Lekarzy” ważną przez rok.
3.2. Współpracownik, któremu redakcja wystawiła legitymację prasową, może ponadto otrzymać oficjalne zlecenie na piśmie w celu uzyskania akredytacji na konferencji naukowej lub kongresie. Wystawienie zlecenia jest jednoznaczne z zobowiązaniem się autora do napisania sprawozdania w ciągu 30 dni od zakończenia kongresu lub konferencji, z zamiarem opublikowania go na łamach „Gazety dla Lekarzy”.
4. Wymogi edytorskie dotyczące materiałów prasowych
4.1. Teksty
4.1.1. Redakcja przyjmuje teksty wyłącznie w formie elektronicznej, zapisane w formacie jednego z popularnych edytorów komputerowych (najlepiej DOC, DOCX).
4.1.2. Jeżeli tekst jest bogato ilustrowany, można w celach informacyjnych osadzić w nim zmniejszone ilustracje.
4.2. Ilustracje
4.2.1. Sprawy techniczne
4.2.1.1. Redakcja przyjmuje ilustracje zarówno w formie elektronicznej, jak i w postaci oryginałów do skanowania (np. odbitek).
4.2.1.2. Ilustracje powinny być jak najlepszej jakości: ostre, nieporuszone, dobrze naświetlone.
4.2.1.3. Fotografie z aparatu cyfrowego powinny być nadesłane w oryginalnej rozdzielczości, bez zmniejszania.
4.2.1.4. Ilustracje skanowane muszą być wysokiej rozdzielczości (jak do druku na papierze).
4.2.1.5. Ilustracje powinny być nadesłane jako samodzielne pliki graficzne.
4.2.2. Prawa autorskie
4.2.2.1. Redakcja preferuje ilustracje (fotografie, grafiki) sporządzone osobiście przez autora artykułu (lepsza ilustracja słabszej jakości, ale własna).
4.2.2.2. Przesłanie ilustracji do redakcji jest jednoznaczne z udzieleniem przez autora licencji na jej publikację w „Gazecie dla Lekarzy”.
4.2.2.3. Jeżeli na ilustracji widoczne są osoby, do autora artykułu należy uzyskanie zgody tych osób na opublikowanie ich wizerunku w „Gazecie dla Lekarzy”.
4.2.2.4. Jeżeli ilustracje zostały zaczerpnięte z internetu, najlepiej aby pochodziły z tzw. wolnych zasobów. W przeciwnym razie autor artykułu jest zobowiązany do uzyskania zgody autora ilustracji na jej opublikowanie w „Gazecie dla Lekarzy”. Do każdej ilustracji należy dołączyć jej adres internetowy.
![# 4 Konferencja w Madrycie [ Madryt 2017 ]](https://media.photoblog.com/mimax2/entries_images/8d20b98159f646078160087d29bd1333.jpg)
![# 3 Moja badge'a z Leuven [ Bruksela choorby rzadkie luty 2017]](https://media.photoblog.com/mimax2/entries_images/69b96dfb87af452b917ad242c413d7ae.jpg)
